-
ציטיר
-
0
צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט
תגובה
דורך מיגו »
אאפס...
וואס דו זאגסט לייגט זיך נישט אויפן שכל. נניח אז מקען שרייבן זכור מיט א ואו און מיינען א בן זכר, איז עס פארט נישט דער וועג ווי מען שרייבט זכר און דאן וואלט פשוט געווען פארן יעבץ אז דאס איז מלשון זכירה. וז"פ מאד לענ"ד. עס וואלט מער געפאסט אין אזא פאל "אולי איז עס מלשון בן זכר".
און אגב, זכור וואס איז א לשון זכר איז דער ואו איז א חולם אדער א מלאפום? איך ווייס נישט.. געפינטלט איז עס זְּכוּר, איז אויב רופט מען עס סעודת זְּכוּר קען מען נאך זאגן אז דאס איז לשון זכר, און דענסמאל קען מען שוין נישט זאגן לשון זכירה... נאר אויב ס'איז א חולם קען מען מדחיק זיין א לשון זכר און איז מסתבר אז עס איז לשון זכירה.
די גאנצע שמועס איז אבער שטותים... ווייל דער יעבץ האט כנראה נישט גערופן דעם סעודה נישט זכר (קמץ) נישט זכר (צירי) און נישט זכור (חולם אדער מלאפום) נאר האט דן געווען אויף וואס די פריערדיגע רופן עס סעודת זכר פארוואס עס הייסט אזוי, און נאכן קובע זיין דעם טעם אזוי וועט מען עס רופן.