חוח בין השושנים האט געשריבן:סאברע האט געשריבן:הכותרת היא הטעות הכי גדולה - "טעותים".
צ"ל 'טעויות'.
עס איז נישטא אזא ווארט "טעותים" על פי דקדוק,
דאס איז נאר א מויל-שפראך. אזוי ווי 'תעניתים' (צ"ל תעניות)
ריכטיג. באקאנט.
ס'איז דא אנגעמערקט געווארן.
טעות.
אין לשה"ק זאגט מען על פי דקדוק "טעיות", אבער אין אידיש זאגט מען "טעותים", און אייוועלט איז אויף אידיש.
כ'האב גראדע געהאט געטראכט צו מאכן א שטיקל באשרייבונג פון לשה"ק ווערטער אין אידיש וועלכע זענען נישט אויסגעהאלטן אין לשה"ק און זענען דאך הונדערט פראצענט כשר אין מאמע לשון (צווישן אלע זאכן וואס איך האב געטראכט צו טון...). אז איר וועט בלעטערן אין אלטע אידישע זאכן, וועט איר טרעפן דערפון לרחצה; היינט מיט דער פארשפרייטונג פון דער העברעאישער שפראך אין ארץ ישראל האט מען צוביסלעך אנגעהויבן צוריקטוישן אסאך ווערטער צו זייער ארגינעלן פארעם.
איין קלאסישער ביישפיל אויף דעם פענאמען איז א זאך-ווארט (שם דבר) מיט אן אדיעקטיוו (תואר). אין לשה"ק ווען ס'איז דא א זאך-ווארט וואס ווערט פארגעשטעלט מיט אן אדיעקטיוו, וועט קודם שטיין דאס זאך-ווארט און דערנאך דער אדיעקטיוו. ביישפילן: בית גדול, ילד קטן, שלחן גבוה, כסא נמוך, חתול שחור, תרנגולת לבינה, גשם חזק, קול חלוש.
אין אידיש, דאגעגן, אזוי אויך אין אלע גערמאנישע שפראכן, וועט קודם קומען דער אדיעקטיוו און דערנאך דאס זאך-ווארט: א גרויסע הויז, א קליין קינד, א הויכער טיש, א נידריג בענקל, א שווארצע קאץ, א ווייסע הון, א שטארקער רעגן, א שוואך קול.
יעצט ווען מען ברענגט אריין אין מאמע לשון א לשה"ק'ע זאך-ווארט מיט'ן אדיעקטיוו אינאיינעם, וועט מען עס נישט זאגן ווי אין אידיש, נאר אויפ'ן ארגינעלן אופן, א שטייגער ווי "שבת קודש", "בית הקברות", "מגילת אסתר", אא"וו. דאס איז קלאר. וואו מענטשן ווערן צומישט איז ביי א פלאץ וואו מ'האט מ'פאראידישט בלויז דאס זאך-ווארט, און שפעטער לייגט מען צו אן אדיעקטיוו וועלכער איז גראדע אויך א לשה"ק'ע ווארט. "וועד החתונה" אדער "חתונה וועד"? "לוח סוף זמן קריאת שמע" אדער "סוף זמן קריאת שמע לוח"?
און וואס איז מיט "חנוכה מנורה"? גוט, ביי דעם קען מען זאגן אז ס'איז נישט לשה"ק, ווייל אויב יא וואלט מען געדארפט זאגן "מנורה
של חנוכה". און "שושן פורים"? אקעי, גיי לערן אויס גראמאטיק א טאג נאכ'ן טרינקען...
מיט אזויפיל ביכער, אויסגאבעס, גליונות, בראשורן, קאמפיינס, און ווירטואלע ארטיקלען, וואקסט דער אידישער ליטעראטור ווי אויף הייוון. וואס וועט זיין מיט א אידישן ספעל טשעקער?