ר' גרשון, איר האט מיך אויפגעקלערט אויף א טעות וואס איך מאך שוין יארן...
איך האב איבערגעקוקט אימעילס וואס איך פלעג מיך שרייבן מיט עטליכע גרויסע שרייבערס. איך זעה טאקע אז איך האב אייביג געשריבן "ביזסט" און אלע אנדערע פלעגן שרייבן "ביזט".
"פּאַוואָליע, פּאַמעלעך, באַזאַכט," טייטשט שעכטער'ס ווערטערבוך; פון "שטאַט" ווייסט נישט דער דייטשמעריזם שונא צו זאגן.
ס'איז מיר געווען א חידוש דאס -- ש'כח פאר'ן צואווייזן -- אבער איך באגעגן כסדר אזעלכע ווערטער. די יידישיסטן האבן אויסגעמעקט כל אשר בשם גרמניה יכונה. נאר היינט האב איך געזען אז "פארשריט" האט געטיילט אט דעם זעלבן גורל.
למדן וצדיק האט געשריבן:מ'האט שוין אמאל גערעדט דא פון די ווערטער טישטוך, האנטוך, פאסטוך, אא"וו. די יידישסטן שרייבן טישטעך, האנטעך, פאסטעך, כאטש די ווערטער זענען צאמגעשטעלט פון "טוך" פלוס נאך א ווארט. וואס טוט זיך אבער מיט "פאסטוך" וואס האט פאסטוך מיט "טוך" אפשר דא דארף מען יא שרייבן "פאסטעך" און אויב נישט וואס איז דער לשון רבים, פאסטיכער? אזוי ווי האנטיכער און טישטיכער? אדער דא בלייבט יא פאסטוכער?
ברוך שכיוונתי. זע איך יעצט אין הארקאוויס ווערטערבוך אז ער שרייבט טאקע אז דער לשון רבים פאר פאסטוך איז פאסטוכער, און פאר טישטוך איז טישטיכער. אינטערסאנט איז אבער אז פאר האנטוך שרייבט ער יא האנטעך. וואס פשט דערפון איז ווייס איך נישט.
וצריך לאדם להיות לו אלו שני בחינות ברית, היינו שיהא ״צדיק״ ו״למדן״ (לקוטי מוהר״ן ח״א, ל״א, ה׳)
קלאָצקאָפּ האט געשריבן:ס'איז נישט ממש א יוצא מן הכלל, און ס'איז נישט ממש דא א כלל.
בדומה לו: איך האב, ער האט, דו האסט (נישט האבסט)
יעצט באמערקט די תגובה... אודאי איז דא א כלל, רובא דרובא ווערבן ממש גייען לויטן זעלבן כלל, "זיין" און "האבן" זענען טאקע פון די געציילטע יוצאים מן הכלל. דא האסטו א רשימה פון די פאר אומרעגולערע ווערבן https://en.wikipedia.org/wiki/Yiddish_g ... onjugation
וצריך לאדם להיות לו אלו שני בחינות ברית, היינו שיהא ״צדיק״ ו״למדן״ (לקוטי מוהר״ן ח״א, ל״א, ה׳)