א טריט אריין אין ביזנעס 1#

[שמן למאור]

איך האב שוין לאנג נישט געשריבן דא ברבים, בין איך ב"ה פארנומען, געלויבט דער פון אויבן, אבער אין מסרבין לגדול, כבוד הרב זאלץוואסער האט מיר געבעטן צו שרייבן ברבים מיין פרעזענליכע עקספיריענס, וועלן מיר פאלגן ווי א וואולע אינגלעלע...

ווי די וואס געדענקן מיר פון אמאל ווען איך בין געווען דא א תושב, האב איך אסאך עוסק געווען בעניני גראפיקס, איך האב געהאט א שטארקע געפיל דערין, און אסאך גע'פאטשקעט דערין, און אפילו זיך געגאנגן לערנען פאטאשאפ והמסתעף, און איך האב ארויסגעקוקט אויף דעם טאג ווען איך וועל ווערן א גראפיקער און שארן גאלד... (דא לאכן אלע גראפיקער'ס)....

אבער הקב"ה האט אנדערש געוואלט, און איך האב נישט געקענט געפינען א פאזיציע אלץ גראפיקער וואס זאל ברענגן אפילו די מינימום הכנסה אנצוגיין מיטן טאג טעגליכען, האב איך דערווייל אנגענומען עפעס אנדערש, א זאך וואס כ'האב גענצליך נישט געהאט קיין געפיל בעפאר, אבער די געהאלט איז געווען כאטש מינימום אנצוגיין, היינט צו טאג ב"ה האב איך א געפיל פאר די ארבייט וואס איך טוה, איך בין שוין פינף יאהר צום גוטן אויף דעם פאזיציע, און איך שפיר אז איך האב ב"ה אסאך עקספיריענס דערין, אזוי ווייט אז אסאך אנדערע פירמעס רופן מיר פאר די סארט ארבייט וואס כ'האב מיר ווי נישט ווי זיך באהאווענט געמאכט, און מ'ברענגט ב"ה אהיים פרנסה וויפיל די באשעפער שיקט.

היינט צו טאג'ס ווען איינער זאל מיר פארשלאגן א גראפיקס פאזיציע פאר די געלט וואס כ'מאך היינט וואלט איך עס בדרך הטבע נישט אנגענומען, מ'ווערט אזוי צוגעוואוינט צום נייעם פאך אז מ'פארגעסט פונעם נטיעה צום אלטן פאך, אפילו די פאך ליגט נאך אין די הענט.

אסאך הצלחה פאר אלע דא אויפן וועלטל, און פאר גאנץ כלל ישראל

[זאלץוואסער]

יישר כח ר' שמן ווערי מאטש עפרישיעיטעד.

[זאלץוואסער]

וועל מיר בארירן די נושא איבער די שאלה וואס איז אריינגעקומען, דער אינגערמאן האט זיך געלערנט א פאך, ער האט עס געטון צייטליך, נישט אינטערן דרוק, ער האט נאך נישט געדארפט קיין פרנסה, אבער ער האט געהאט אפענע אויגן, און געוואוסט אז עס וועט אמאל קומען דער טאג, און דערפאר האט ער זיך געלערנט א פאך.

דער טאג איז אנגעקומען מ'מוז טרעפן א דזשאב. דער אינגערמאן טרעפט זיך ווי א פיש אין וואסער, ער ווייסט נישט צו ועום זיך צו ווענדן, און ער דרייט זיך ארום און האפט פון ערגעץ געוואויר צו ווערן פון א דזשאב עפענונג וואס ער קען באטראכטן אין איינקלאנג מיט זיין "פאך:".

לאמיר צוריק טרעטן אביסל צום אנפאנג, און לאמיר רעדן צום אינגערמאן וואס האט נאך נישט געלערנט א פאך, אבער ער וויל לערנען, און וויל האבן אויסזיכטן פאר א גוטן דזשאב אויך.

דאס ערשטע וואס מ'ברויך טון ווען מ'גייט לערנען א פאך, איז טרעפן איינעם וואס איז אין דעם זעלבן ליין, וועלכער קען דיר אנווייזן וואו אנצוהייבן. געוויינליך איינער וואס דארף אזוינע ארבייטער אדער נויטיגט זיך אין די סערוויס, וועט אייך וויסן צו אנווייזן וויאזוי מ'באקומט אן אפפער אין דעם ספעציפישן ליין.

דאס מייינט אז ווען איר גייט זיך לערנען א פאך, טוט דאס נישט אליינס אינטער שלאס און ריגל. רעדט צו מענטשן וואס זענען אין די ליין, פאר כמה סיבות.

זיי ווייסן געוויינליך וויאזוי מ'באקומט א דזשאב

מער פון אלעם ווייסן זיי צו מ'מאכט טאקע פרנסה דערפון? אדער נישט?

ער וועט דיר וויסן צו זאגן ווי לאנג ס'נעמט ביז מ'מאכט א דאללער. וואס דאס איז וויכטיג צו וויסן אפי' אז מ'לערנט זיך יא די פאך צו מ'וועט נישט מוזן נעמען אן אנדערן דזשאב בעפאר מ'וועט זיך זעהן מיט א פולקאמע אינקאם פון דעם געלערנטן פאך.

אין קורצן: זיך לערנען א פאך איז נאר אינטערסאנט ווען מ'ווייסט קלאר איינס פון די פאלגענדע:

וואס איז די מארקעט פאר די פאך? איז דא א דעמענד?

אויב איז דא א מארקעט פאר די פאך, וויפיל צאלט עס?

ווי לאנג נעמט זיך צו לערנען אויף אזוי ווייט אז מ'זאל קענען באקומען א פאזיציע אפי' אלס א אנבהייבער?

ווען מ'האט שוין די פאך אין די האנט, וואו ווענדט מען די קומענדיגע טריט צו באקומען א דזשאב?

אמאל איז דא ווען מ'לערנט זיך די פאך אין א געהעריגן קלאס אדער סקול, געוויינליך קומט מיט די סארט טרעינירינגען א געוויסע הילף אין טרעפן א דזשאב אויך. דארף מען וויסן אז דאס וועט ע"פ רוב נישט זיין קיין לאקאלע דזשאב, און מ'דארף זיין גרייט ארויסצוגיין אין די גאס ארבייטן.

אמאל לערנט מען זיך די פאך מיט די היינטיגע אנליין קלעסעס, איז וויכטיג צו געדענקען אז א זאך וואס א צווייטער לערנט 4 יאר אין קאלעדזש און פלאגט זיך צו טרעפן א דזשאב נאכדעם, איז כמעט אוממעגליך צו לערנען אין א 50 דאללערדיגן קלאס אנליין. אויף אזוי פיל איז עס גוט ווען מ'האט א אינטורם דזשאב וואו מ'לערנט זיך, און מ'דארף די זייטיגע לימודים זיך צוצולערנען אביסל שנעלער, אדער ווען מ'טוט נאך מער אלס א האבי זיך אויסצולערנען די כללים ופרטים און די שפראך ארום די פאך, נישט צו זיין קיין עם הארץ ווען מ'גייט זיך לערנען טיעפער דעם לימוד.

אויב האט מען שוין געלערנט א פאך, און ס'מאכט זיך נישט די ריכטיגע געלעגנהייט פאר א געהעריגע פרנסה?

זייער וויכטיג איז צו געדענקען אז די פאך איז נאר אזוי גוט ווי די באצאלדונג וואס מ'באקומט דערפאר. אסאך מענטשן פאלן אריין אין אן אומגעוויינליכע ליבשאפט מיטן פאך, און קענען זיך נישט זעהן טוהן עפעס אנדערש וויבאלד זיי זענען דאך ווערד פיהל מער מיט א פאך אין די האנט.

אמת! איר האט א ווערדע וואס מ'קען נישט אוועק מאכן מיט איין האנט, און ווען די צייט וועט קומען און איר וועט טרעפן א פרנסה וואס פארלאנגט דעם פאך, וועט איר זיין פון די יושבים ראשונה ביי די אינטערוויו'ס. אבער דאס איז נאך נישט קיין שום תירוץ אז אין דער זעלבער צייט זאל מען נישט טוהן עפעס אנדערש וואס ברענגט פרנסה. עס שטעלט זיך ארויס אז אסאך אידן וואס האבן געוויסע טאלאנטן אדער א פאך אין די האנט מאכן פרנסה פון גאר אנדערע ביזנעסער וואס דארט איז זיי באשערט צו מאכן דעם דאללער.

איר וועט טרעפן אזוינע וואס האבן הייליג געדינט זייער פאך ווילאנג זיי האבן געקענט ציען דאס שטריקל, ביז די צייט איז געקומען און דער מציאות האט געשלאגן אין פנים, און זיי האבן גענומען א פרנסה און מיט די צייט האבן זיי אפי' נישט געוואלט זיך אומקערן צום פאך. נאר זיי נוצן דעם פאך אלס א זייטיגע האבי.

איך וועל נעמען מיין אייגענע סיטואציע אלס א שטיקל עקזעמפל, פשוט ווייל ס'קומט אריין.

ווען איך בין געווען אינגער בין איך געווען שטארק ביי די מיינונג אז איך וועל זיין א שרייבער פאר פרנסה, און נישט נאר איך האב געמיינט אזוי, נאר איך האב געטון צו דער זאך, איך האב געהאט א אויפגעשטעלטע אפעראציע פאר שרייבן, א נאמען, פרייזן, און אפי' גוטע קאסטומער'ס, און ס'האט שוין געהאלטן אז איך האב געהאט א סטעף פון עטליכע שרייבער וואס האבן געארבייט צוזאמען, און ס'האט אויסגעזעהן אז דאס גייט זיין מיין פרנסה.

ביז דער אויבערשטער האט אנדערש געפירט, און היינט טוה איך פאר פרנסה גאר עפעס אנדערש, און נאך א שווערן טאג אדער וואך, ווען איך וויל אויסטשוכען דעם מח אביסל וועל איך זיך נעמען צום פעדער און שרייבן. ס'מיינט נישט אז מיין פאך קען איך מער נישט נוצן, און ס'מיינט נישט אז איך קעןנ עס נישט צופיצן, אבער עס טאר נישט טוישן מיין לעבנסשטייגער לגבי פרנסה, ווייל דאס איז "נישט" מיין פרנסה, היינט צו טאג.

ווען מ'רעדט אמאל צום גוי להבדיל, זעהט מען בחוש ווי ריכטיג די ווערטער זענען:

איך בין אמאל געווען מיט קאלעגעס פון מיין ביזנעס ביי א געוויסע מיטינג, ווען ארום דעם טיש זענען געזעצן אנדערע וואס טוען די זעלבע דזשאב וואס איך, און ווי דער סדר איז רעדט מען על דא ועל הא פון אלעס וואס אנבאלאנגט די ביזנעס, און דאן האט מען אנגעהויבן זיך געבן יעדערער זיין בעקגראונד און וואס מ'האט געלערנט אין קאלעדזש. ארום דעם טיש זענען געזעצן גויים און איך בין דער איינציגער איד, און יעדער זאגט זיך זיינס, איינער זאגט איך האב געלערנט דאקטאריי, א צווייטער האט געלערנט געזעץ, יעדער מיט זיינע חלומות, ביז ס'איז געקומען מיין רייע.

איך זאג אז איך האב געלערנט אין ראביניקעל קאלידזש, זיי מסביר פאר א גוי, אז דאס האט גארנישט מיט פרנסה נאר מיט רעליגיעזע פליכטן. נאך אלע הסברים, רופט זיך אן פאר מיר איינער, איך שטעל מיך פאר אז מיט דיינע קינדער וועסטו שוין נישט מאכן דעם טעות און שיקן אין ראביניקעל קאלידזש? וואר?

פארוואס נישט?

זעהסט דאך אז עס ברענגט נישט קיין שום עתיד, זאגט ער מיר מיט פאטאס.

פרעג איך אים: זאג מיר, ארום דעם טיש זיצן בערך 10 גויים וואס האבן געלערנט אלע סארט לימודים פארן עתיד, און אלע זענט עטס אנגעקומען צום זעלבן טיש מיט מיר וואס האט געלערנט אין ראביניקעל קאלעדזש, אפשר זאגט איר מיר פארוואס מיינע קינדער זאלן טוישן גאנג???

לענינינו, עס איז זייער נארמאל אז א מענטש לערנט זיך א פאך, און פרנסה קומט ממקום אחר, און עס איז בכלל השתדלות און א מענטש דארף טוהן וואס ער קען צו קענען, און טון א דזשאב וואס מ'שיקט אים פון אויבן צום באצאלן…

פארזעצונג קומט אי"ה

[סארקאזי]

שכח
די ביזט טאקע א גיטער שרייבער

[מה פתאום???]

שכח
די ביזט טאקע א גיטער שרייבער

[זאלץוואסער]

איינע פון די גאר אסאך שאלות אין די נושא וואס מיר האנדלען, איז די טעמע פון "עפענען אליינס א ביזנעס". די סיבות פארוואס מענטשן ווילן עפענען ביזנעס פאר זיך איז פיהלפאכיג, און די שאלות אויף דעם זענען פיהל מער. פארוואס איז פלוני אלמוני דורכגעפאלן? וואס קען איך מיך לערנען נישט דורכצופאלן?

לאמיר אביסל ארום נעמען די נושא נענטער.

איך האב שוין אסאך געשמועסט מיט מענטשן וואס זענען דורכגעפאלן אין ביזנעס. איך רוף עס נישט אן דוקא "דורכפאל" עס איז נאך א טרעפל אין די לימודים וואס דער מענטש האט אין לעבן, אבער אמאל איז עס א שווערע און קען האבן גאר שווערע פאלגן פון וועלכע עס זענען פארהאן אזוינע וואס דרייען זיך קיינמאל נישט ארויס רח"ל, דעריבער איז גאר וויכטיג צו פארשטיין געוויסע פרטים איבער די נושא.

אין שמועסן מיט דורכגעפאלענע ביזנעסלייט זעהט מען א גרויסע פראצענט וואס האבן טויזנט תירוצים צום ארויסגיין פון ביזנעס, אבער קענען נישט אנווייזן איין תירוץ צום אריינגיין אין ביזנעס…


טייל פון די תירוצים וואס מיר הערן כסדר:

- איך האב געטראכט אז יעדער קען, קען איך אויך.

- איך וויל נישט אויסזעהן ווי מיין טאטע\שווער און ארבייטן ביז די זיבעציג ביי א צווייטן.

אביסל בעסערע תירוצים:

- ס'האט מיר אויסגעזעהן ווי ס'איז דא א דעמענד פאר די סערוויס. איך האב אפי' געפרעגט קלוגע אידן. . . אלע האבן געזאגט פה אחד אז דאס איז א גוטער געדאנק.

- איך האב געהאט די קוואליפיקאציע'ס פאר אזא סארט ביזנעס, האב איך געמאכט א שנעלן חשבון אז אנשטאט ארבייטן פאר א צווייטן וועל איך מיך אליינס אויפארבייטן.

ווען מ'פרעגט די אידן, אויב קענט איר אנווייזן איין פראקטישע אנווייזונג פארן אינגערמאן וואס וויל עפענען א ביזנעס און וויל הערן פון אייך וואס "נישט" צו טוהן, כדי נישט דורכצופאלן, וואס וואלט איר געראטן?

1. אסאך אסאך געדולד. איך בין דורכגעפאלן נישט וויסנדיג דעם אמת'דיגן טיים ליין, ווי לאנג עס נעמט פאר א ביזנעס מצליח צו זיין.

לאמיר איבערשמועסן די טעמע פון "געדולד".

געדולד איז נישט די סארט געדולד וואס איר טרעפט יעדן טאג אין דיקשאנערי. עס איז נישט דאס געדולד וואס איר ווייזט אין א אנגעצויגענעם מינוט. מ'רעדט יעצט פון "געדולדיג בלייבן אקטיוו", נישט צאמלייגן די הענט ווייל איך האב שוין גענוג געארבייט, יעצט לאמיר זעהן וואס מיין ביזנעס קען טוהן פאר מיר. דזשאן קענעדי האט געזאגט: פרעג נישט וואס דיין לאנד קען טוהן פאר דיר, פרעג וואס דו קענסט טון פארן לאנד. עס איז די ווערטער וואס זענען זייער שייך אין א נייעם ביזנעס. נעם נישט דיין ביזנעס אויף א פארהער, צו זעהן וויאזוי ס'זעהט אויס. מאך נישט אפ איין טאג אז איך האב מיך שוין גענוג צעפליקט פאר די ביזנעס. דאס קענט איר נאר זאגן נאכן לייענען סעיף 2 און פארשטיין מער פונקטליכער פון וואס אונז רעדן מיר.

2. א גוטן מעסטער,

צו וויסן אויב די ביזנעס איז מצליח, נישט ווייל די שוויגער זאגט אז מ'איז מצליח ווייל מ'זעהט אויס ביזי, אדער ווען מ'קאמפלעמענטירט מיר די ביזנעס אז ס'האט א פעסטע לאגא וכו', מיינט אז איך בין מצליח.

לאמיר אביסל ברייטער איבערשמועסן דעם מעסטער.

מ'ווערט אמאל פארלוירן פון גוטהארציגע קאמפלימענטן, מ'רעדט זיך איין ווען אין געשעפט זעהט אויס אנגעפוהלט, אדער ווען די וועבסייט ווייזט וויזיטארס, און אפי' אויף עמעזאן ווען די סעילס זעהן אויס הויך, אז מ'מאכט געלט. יעדע ביזנעס האט זיך איר אייגנארטיגער מעסטער, און ווען איר גייט אריין אין ביזנעס מוזט איר פרעגן די שאלה פון אן עקספערט: ווען ווייס איך אז איך מאך געלט? אדער ווען ווייס איך אז איך פאר ארויף? אדער מינימום אז איך פאר נישט אראפ? וויאזוי מעסט מען אין מיין אינדוסטריע סוקסעס?

עס איז וויכטיג אנצוווייזן אז אין די נושא פון מעסטער איז היינט שווערער ווי אמאל. איר געדענקט נאך קאליש די פרוכט הענדלער אויף דריגגס עוו. אין וויליאמסבורג. און אנדערע געשעפטן פון דעם גלייכן. זיי האבן געפירט די ביכער אויף א ברוינעם גראסערי בעג, און אזוי לאנג ווי ס'איז געווען געלט אין כאלאטל אדער ווילאנג די "אויפשרייבן בוך" איז געווען דיק, האט מען געוואוסט מ'איז מצליח… עס איז א נייע וועלט, מ'קען נישט דרייען פון איין טאש צום צווייטן א לאנגע צייט פאר מ'כאפט א ערנסטן רוק.

3. אסאך אסאך געלט.

נישט קיין חילוק ווי ביליג, נישט קיין חילוק ווי גארנישט עס זעהט אויס דאס עפענען א ביזנעס, וואס צומאל זעהט עס אויס ווי מ'דארף ממש גארנישט און מ'איז אינעווייניג. זיי גרייט מיט א קויש מיט געלט, ווייל איינמאל מ'איז אינעווייניג, ווען זאכן פאנגן אן צו קאסטן געלט מאכט מען נישט קיין ראציאנאלע באשלוסן צו פארשפארן צייטליך, אדער זיך ווענדן נאך הילף.

אין די נושא קען מען זאגן אז כמעט יעדער דורכגעפאלענער ביזנעס איז אין א געוויסן הינזיכט געשלאגן מיט די מכה. מ'רעדט זיך איין אפי' ווען מ'טוט דאס פען און פאפיר, איך וועל אריינלייגן 10 אלפים, און ביי די צייט ווען איך דארף עקספענדן וועל איך דאך שוין האבן געלט פון פריערדיגע געשעפטן, וועל איך דאך שוין האבן געלט צו אינוועסטירן. איי, ווער זאגט אז איך וועל האבן? אז איך האב נישט, פארוואס זאל איך עקספענדן? וועלן איך דאך נישט האבן קיין עקספענסעס… דאס איז אלעס שקר. גוט פארן דמיון. די פאקט איז אז ווען מ'איז שוין אין ביזנעס און מ'זעהט זיך אז ס'גיייט נישט אינגאנצן ווי מ'וויל, און מ'דארף אריינלייגן פריש געלט, קוקט מען נישט צוריק נאר מ'חלומט אויף ווייטער. ודי. רבים חללים הפילו…

4. אוועקווארפן געפילן.

דער מענטש באשליסט אמאל אין א גוטע מינוט אז ס'איז צייט זיך צו נעמען אין די הענט אריין, און מ'גייט אריין גיין אין ביזנעס. עס איז איינס פון די טעג וואס מ'איז אויפגעשטאנען פוהלקאם גוטמוהטיג, און מ'נעמט זיך דערצו. ווי מער מ'גייט אריין טרעפט מען זיך אין אלע מצבים, מ'טרעפט זיך אין ביזנעס אין א רעגנדיגן טאג. מ'טרעפט זיך אין ביזנעס אין א תענית. מ'טרעפט זיך אין ביזנעס ווען מ'האט א שמחה. עס פארלירט די חן, און מ'פארגעסט פון די ערשטע כללים און פרינציפן וואס מ'האט זיך אריינגעלייגט אין קאפ ביים ערשטן באשלוס.

צום סיכום לאמיר צוזאם קלויבן די כללים. מ'עפנט נישט קיין ביזנעס, מ'גייט נישט אריין אין ביזנעס פאר די פאלגענדע סיבות.

ווייל יעדער קען

ווייל איך האב דאס פלאץ דערפאר

ווייל איך קען די פאך

ווייל איך האב א קאמפיוטער און מיין ווייב קען גוט גראפיקס.

וכו'.

מ'עפנט א ביזנעס נאר אויב:

מ'ווייסט אז ס'איז דא א דעמענד.

מ'ווייסט פונקטליך אלע כללים ופרטים אין די ביזנעס, נישט מ'פארלאזט זיך אז מ'וועט שוין געוואויר ווערן.

מ'האט א פלאן בי און אפשר א פלאן סי.

מ'האט א טיים ליין פאר סוקסעס.

מ'שמועסט זיך אויס מיט א אדווייזאר, איינער וואס האט שוין געטון אדער איז שוין דורכגעפאלן אין די ביזנעס.

מ'האט גענוג געלט אדער עקסעס צו באקומען געלט ווען נויטיג.

מ'שרייבט אפ א ביזנעס פלאן וואס מ'קען איבערזאגן. נישט סתם אנפילן די קעסטעלעך פון א ביזנעס פלען טעמפלעיט. מ'דארף קענען מסביר זיין וואס מ'שרייבט.

עס איז נאך דא אסאך צו רעדן אבער איך וועל יעצט ווארטן צו הערן פון די שרייבער דא אויף אייוועלט וואס ווילן אביסל מיטטיילן זייערע עקספיריענס למען הציבור.

פארזעצונג קומט אי"ה.

[מה פתאום???]

איך האלט נאך מיט. שכויעך!

[מטעמים]

א שיינעם דאנק רב זאלץ, זייער א געראטענע ארטיקעל.

עס וואלט אויך געוועהן כדאי צו שרייבען די מעלות פון עפענען אליינס און וויפיעל מענטשען וואס האבען נישט געהאט קיין קלארע מהלך האבען צום סוף געטראפען די וועג מצליח צו זיין.

און וויפיעל מענטשען האבען שוין דעם קלארע מהלך און זיי קענען זיך נישט צאמצונעמען דורעך צו פירען די נויטיגע ענדערונגען מצליח צו זיין, אדער זענען זיי אזוי קאנטראלינג איבער זייער ביזנעס אז זיי סטייפלען די גראוט מיטען נישט דעלעגעטען קיין ארבייט פאר אנדערע.

עס איז דא מאנכע דרשנים וואס האלטען און איין מסביר זיין אז ארבייטען ביי א צווייטען איז פונקט אזוי גיט אדער נאך בעסער ווי גיין אליינס, מיין עקספיריענס האט אבער אנדערשט געוויזען, צווישען מיינע חבירים און ידידים שטעלט זיך ארויס אז די וואס האבען מורא ארויסצוגיין און נעמען די ריסק האבען נאכנישט אזוי שטארק מצליח געוועהן ווי די וואס האבען יא געשפרינגען.

נישט אז מען מעג נעמען לייכט אריינצוגיין אין א ביזנעס אן מאכען א ים מיט ריסוירטש בעפאר, עס שטעלט זיך אבער ארויס אז די וואס האבען אייגענע געשעפטען זענען מער מצליח, היינט ווייסט שוין יעדער אז מען דארף האבען א עקאונטענט מיט א גיטע בוקקיפער און מען מיז ווייזען פראפיטס.

ברוחניות איז זיכער בעסער צו גיין אליינס, מען שטייגט מיט אמונה און בטחון.

[סארקאזי]

הרב מי מלח, איר זענט זייער ''קאנסערוועטיוו'' סאיז אמת אז סאיז דא מענטשען וואס זענען אומאחריות'דיג און פאר זיי דארף מען זאגען, האלט דיך רואיג ,טראכט עס דארעך וכו''
אבער עס איז דא אנדערע מענטשען וואס זענען פונקט פארקערט, זיי ציטערן אריינצוגיין אין ביזנעס, אפילו זיי וואלטען באמת געקענט מצליח זיין, און זיי דארפען א שטיפ
לויט אייערע פארשריפטען קען קיינער נישט עפענען קיין ביזנעס נאר איינער וואס דער ''טאטע'' ''שווער'' שטייט גרייט מיט א טארבע פון די ''גרינע''
און וואס איז מיטען אמעריקאנער חלום אז יעדער קען מצליח זיין???

און איינס פון די תנאים וואס איר שרייבט, איז מזאל זיכער מאכען אז סאיז דא א דימענד, איך מיין אז סאיז דא זייער אסאך פראדוקטען און איידיעס, וואס די דימענד איז געווארען נאכדעם וואס די מארקעט האט עס געשטיפט דאס הייסט אז דער סופלייער האט אויפגעקלערט דעם קונה, אז דער אייטעם איז מורעדיג,סגייט דיך מאכען גיט דיין לעבן, און סאיז געווארען א דימענד, אפילו אין אונזער קליינע אידישע וועלט, ''קוק אן די אלע דיפס'', פאר צוואנציג יאר צוריק איז געווען אפשר איין מין דיפ אין גראסערי, ווען די פרעגסט מיין מאמע צו מדארפט האבען דיפ'ס לכבוד שבת, וואלט זי זיכער געזאגט א שאד אויפען געלט, ווער עסט עס,??? נא קומט אויף איין מין דיפ, ''דשעלאפינא'' ''עגפלענט'' וכו' יעדעס סארט וואס קומט ארויס הייבען מער מענטשען אן צו קויפען, סא איך בין נישט אזוי קלאר ווי אזוי מ'מעסט דימענד,
זייט אייך אביסל מסביר

[זאלץוואסער]

הרב מטעמים.

מיינע ווערטער זענען נישט אויסן צו זאגן אז מ'זאל נישט אריין גיין אליינס אין ביזנעס, און ביזט גערעכט אז די פאטענטשעל איז ביים ארבייטן ביי יענעם אין בעסטן פאל זייער לימיטעד.

עס איז וויכטיג צו באמערקן אז פן די אלע וואס דו זעהסט וואס האבן מצליח געווען אליינס, איז קעגן יעדע איינע דא צוויי אדער מער וואס זענען דורכגעפאלן, דאס איז ליידער א פאקט. מיינט דאס דען צו זאגן אז מ'זאל פארדעם נישט פרובירן?

מ'לייגט אראפ כללים ווען מ'רעדט צו א ציבור מוז מען בארירן אלע קליינע נקודות, טראץ וואס אמאל איז דא וואס ביי איינעם איז עס מער שייך ווי ביים צווייטן. עס איז נעאך אלס א פאקט אז די אויבנדערמאנטע בולעטפוינטס קענען נישט גענומען ווערן לייכט.

אין קורצן: ארבייטן פאר זיך איז קלאר א גאר גוטע זאך ווען ס'ארבייט זיך אויס, אבער מ'דארף זייער אכט געבן וויאזוי מ'טוט עס.

הרב סארקאזי:

איך האב נישט געזאגט אז מ'זאל נישט אריין גיין אין ביזנעס. קלאר אז נישט. ווען איך זאג ווען אז ס'איז נישטא קיין מהלך צו אריינגיין אין ביזנעס וואלטסטו געווען גערעכט. ניין! איך זאג אז ס'איז דא כללים וואס מ'דארף נאכגיין, און א ביזנעס האט א וועג וויאזוי מ'עפנט עס.

דו פרעגסט מיך אויף דעם תנאי וואס איך שרייב אז מ'דארף דימענד, און דו ברענגסט אראפ אז ס'איז דא פראדוקטן וואס קומען אריין און די דימענד ווערט נאכדעם.

לאמיר אביסל טיעפער אריינגיין דערין. עגס איז אמאל קלאר אז עס מוז זיין דימענד, און עס איז אויך קלאר אז ס'איז דא א דערהער פון "פוירסט טו מארקעט" אדער עכ"פ צו דעם לאקאלן מארקעט. דהיינו אויב איינער ברענגט יעצט אריין א נייעם מין אויטא צו פארקויפן דא ביים היימישן עולם, און ס'נעמט אפאר חדשים ביז דער עולם ווערט געוואוינט אז עס איז א קאר וואס מ'דרייווט און מענטשן פאנגן אן קויפן, דאס מיינט אז עס איז א אייטעם וואס אין דעם ביזנעס פלען איז דא א פלען בי אויב ס'ווערט נישט פארקויפט, אדער אויב ס'ארבייט זיך נישט אויס, וואס גייט מען טון מיט די אינווענטארי.

אויב איז נישטא קיין פלען בי, זעהט מען אויס ווי . . . . . וועלכע (איך מאך אסאך פינטלעך ווייל איך קען דיר ברענגען אסאך משלים) אייטעםס זענען אריינגעקומען און ארויסגעגאנגען און דו האסט שוין לאנג פארגעסן ס'איז אמאל געווען אבער דער פאראשוטיסט וועלכער האט גענומען דעם ריסק עס אריינצוברענגען און געלאנדעט אויפן רוקן מיט א פארמאכטן פאראשוט באצאלט נאך קרעדיט קארדס (אדער באצאלט נישט...) דערפאר.

דו ברענגסט די דיפס מיט אלע אנדערע נייע לעבנס שטייגער, דאס איז אלעס זאכן וואס אדער די גרויסע קאמפאני'ס וואס האבן גענוג געלט צו פרובירן דעם מארקעט, און ס'ווערט ביי זיי אנגערופן מארקעט ריסוירטש וואס האט אויך א פרייז, און ווען זיי זעהן אז ס'גייט נישט פארגעסן זיי צו מאכן דעם נקסטן שיפמענט און ס'גייט אויפן טעקס קרעדיט פארן יאר. אדער איז עס היימיש געמאכט ביי איינעם אין קיטשן, וואס אין ערגסטן פאל וועט מען נעקסטע וואך עס נישט מאכן, און דאס הייסט נישט געעפנט א ביזנעס. דאס איז בכלל נישט פון וואס אונז רעד מיר דא.

אויב ווילסטו פארקויפן ראפאגאש חלה פאר אידן ווייל דו קעסט גוט באקן, כה לחי באק אפ א שיפמענט און קוק וויפיל דו פארקויפסט, און נעקסטע וואך וועסטו שוין וויסן וויפיל צו באקן, און ווען דו וועסט זעהן ס'פארקויפט זיך מער נישט וועסטו מער נישט באקן. איטס דעט סימפל. דאס איז נישט פון וואס מ'רעדט דא.

ווען מ'רעדט פון קאמפליט נייע איידיעס וואס מענטשן קומען אויף, און עס נעמט יא א גרויסע ביזנעס אינטערנעמונג עס צו שטופן, איז זיכער אז סתם פרובירן איז קיין עסק, און מ'מוז דורכגיין אלע בולעטפוינטס.

ווען איינער ברענגט א נייע אייטעם צום מארקעט מוז ער אויך וויסן צו ס'איז דא א דימענד. אפי' ער קען אפשר נישט וויסן וויאזוי דער אייטעם וועט אויפגענומען ווערן, קען ער אבער מעסטן מיט אנדערע אייטעם'ס פון דעם סארט צו ציען א פאראלעל און בערך שאצן וואס מענטשן וואלטן געזאגט און צו דער אייטעם סאלווד א פראבלעם וואס האט נישט היינט א סאלושן.

למשל איך האב איןג עדאנק א נייעם אייטעם וואס איז נאך היינט נישט דא. איך בין געגאנגען צו א לויער, צו אן אקאונטעטנ, וכו', און געפרעגט וויאזוי מ'מעסט און וויאזוי איך קען וויסן צו ס'קען מצליח זיין. קיינער האט נישט געענטפערט: פרוביר! יעדער האט געהאט עצות וויאזוי צו קוקן און וויאזוי צו שאצן.

איך האף אז הדברים פשוטים.

יישר כח פארן קאמענטירן לאמיר הערן פון נאך.

[זאלץוואסער]

צו אלע קאמענטירער אין אישי, עס איז וויכטיג צו קאמענטיירן ברבים כדי צו האלטן דעם שמועס, דעריבער וויל איך אפעלירן איר זאלט דא אהערברענגען אייערע הערות

[יואל שווארטץ]

כבוד הרב; איך באלעק זיך מיט יעדעס ווארט!

[רינדעכיג]

קודם כל א ריזן יישר כח כבוד הרב זאלץ וואסער!!!
שכרך הרבה מאד פארן מזכה זיין אזויפל אידישע קינדער מיט אומזינסטע ביזנעס קורסעס.

אבער לאמיר צו לייגן מיינע צוויי צענט

ווען איינער פרעגט מיר פארוואס איך בין געגאנגן אליין אין ביזנעס, איז די תירוץ.....
וועסט נישט גלייבן מיין ענטפער וועט זיין דיינע צוויי ערשטע נערישע תירוצים..
אבער העט מיר איינער פרעגן פארווס ביזטו אריין און ""דעי"" ביזנעס אה דעמאלטס שלעפט מען אהער דעם רבי'ן רבי זאלץ וואסער'ס ארטיקעל און מ'איז מסביר די ביזנעס כללים..

[זאלץוואסער]

יישר כח פאר די קאמענטארן.

ר' רונדעכיגער... אויפן אוועטאר זעהט אויס אז ס'איז דיר געלונגען דער וויץ. אגיל ואשמח.

[צום פוינט]

כבוד הרב זאלץ וואסער
A1 פאר דיין ארטיקל
"""""""""אבער""""""""
דאס איז אלעס זייער פיין אויפן פאפיר ווען מען זאל האבן מיט וועם אויסצופלאנירן אלעס פלאן בי און פלאן סי

לאמיר זעהן אין פאקט ווען א אינגערמאן וויל זיך אנהויבן עפעס צו לערנען א פאך צו א ביזנעס ווי שווער איז ביז ער קומט אן צום החלטה וואו אנצוהויבן און ווען ער האלט שוין יא דארט ווי שווער איז אז מען זאל זיך פונקט דאן באגעגענען מיט הרב זאלץ וואסער וואס זאל אים אנווייזן וואס צו טון
ווייניג יוגעלייט האבן מיט וועם זיך דורכצושמועסן אזעלכע ענינים
געווענליך גייט די כלל ווער עס ווייסט רעדט נישט און ווער עס רעדט ווייסט נישט
און אזוי דרייט זיך דער יונגערמאן ארום ענדליך ער פרעגט שוין איינעם ווייסט יענער נישט צו זאגן ארום די ליין אדער האלט ער נישט ביים רעדן געהעריג
ביני לביני פאלט ער אריין און די הענט פון א ביזנעס קלאס טרעינינג ודי וואס ע"פ רוב זענען ווערד א רעטעך מען זעקעלט אים אויס די ביסל געלט און חסל..........
איך מיין נישט זיך צו קריגן מיט כבוד הרב איך בין נאר מסביר די סיבה פו"ו עס איז על פי רוב נישט אזוי אז מען זאל אויספלאנירן אלעס וכו' אפשר וועט איינער זיך אויפוועקן עפעס צו טון דערוועגן

[זאלץוואסער]

עס איז שפעט בינאכט. לאמיך נאר אזויפיל זאגן אז מיט דעם ארטיקל ווי שוין ערווענט האב איך בעזהשי''ת א טיעפערע כוונה, און האפנטליך אדרעסירן אביסל דעם פראבלעם.

און יא ביזט גערעכט, די סיבה צו דעם פראבלעם ווייס מיר, אבער אז מ'וועט פארשפרייטן אביסל ידיעות אין דעם ענין קען מען אפשר העלפן אנדערע וואס זענען נאכנישט דורכגעפאלן.

[האבגרויסהצלחה]

זיך באדאנקן דארף מען זיכער

שכח ר' @זאלצער פאר דיינע ארטיקלן

[זאלץוואסער]

לאמיר בארירן נאך איין נושא פארן ארבייטער, און דאן וועל מיר ווידמען דאס איבריגע פארן בעה"ב וואס גייט אריין אין ביזנעס אליינס, אויסער טאמער וועלן אריינקומען נאך שאלות וועל מיר אלס זיך שטעלן אויפן פארלאנג פון די לייענער.

ווען ס'קומט נאך א תקופה ארבייטן ביי א בעה"ב און מ'שפירט אז מ'איז שוין ראוי פאר א העכערונג. לאמיר אויסשמועסן אביסל דעם ענין פון דער נאענט.

1, ווען קומט זיך א רעיז? דאס איז די ערשטע שאלה.

2, די וויכטיגערע שאלה איז: ווען מעג מען "פארלאנגען" אדער בעסער געזאגט "מרמז זיין" א פארלאנג פאר א רעיז?

3, דערנאך קומט די שאלה: וויאזוי טוט מען דאס אז ס'זאל זיין אפעקטיוו?

על ראשון ראשון, דאס איז אמאל זיכער אז דאס בעסטע איז ווען עס איז אויסגענומען פון פאראויס און מ'ווייסט מיט א קלארקייט אויפן דזשאב דעסקריפשאן אז נאך אזויפיל צייט, אדער נאך אזויפיל סוקסעס, קומט אזויפיל אין העכערונג. א גוטער בעה"ב וואס האט א גוטע ביזנעס וועט אלס וועלן אז די זאכן זאלן זיין אויסגענומען מיט קלארקייט פאר צוויי סיבות.

ער וויל נישט אז דער ארבייטער זאל זיך ארומדרייען מיט אומצופרידנהייט און ער זאל אפי' נאר טראכטן אז מ'אנערקענט נישט זיין ארבייט.

עס איז די בעסטע מהלך פון "אינסענטיוו" ווען ס'נישט דא קיין קאמישאן, אדער אנדערע באונוס'עס וואס זענען רעזאלטאטן פון די ארבייט, איז די איינציגע אינסענטיוו אז מ'ווייסט אז אויב ארבייט מען פלייסיג קומט מען אן צו עפעס בעסערס.

די צווייטע זאך וואס איז זייער וויכטיג פאר א ארבייטער אנגעהויבן פון ערשטן טאג. (ארבייטסגעבער מעגן אויך לייענען ווייל ס'איז פונקט אזוי נוגע)

לאמיך אנהייבן מיט אן עפיזאד וואו איך בין לעצטנס געווען אינוואלווד מיט א אינגערמאן וואס האט מיר געזאגט אז ער וויל פארלאזן זיין ארבייטס פלאץ. ווען איך האב אים געפרעגט וואס די סיבה איז, האט ער געהאט מער ווי איינס. ער האט געזאגט אז דאס פלאץ איז נישט קיין געשמאק פלאץ. ער האט געטענה'ט אז ער קען דארט נישט וואקסן. און ועל כולם, (געוויינליך איז דאס די אמת'ע סיבה, וואס מ'זאגט לעצט) באקומט ער דארט באצאלט סאך שוואכער ווי ער האלט עס קומט זיך אים.

ווען איך הער די דריטע סיבה ווייס איך אז אלע אנדערע זענען אירעלעווענט, און איך פרעג אים וואס איז געווען די סיבה פארוואס דו האסט גענומען א דזשאב מיט אזא שוואכע באצאל ראטע אין ערשטן פלאץ?

ענטפערט ער מיר אז ער האט געהאפט מ'וועט אים געבן די געלעגנהייט צו וואקסן.

און וואס האט זיך געטוישט?

דא קומט די מיליאן דאללער ענטפער: איך זעה נישט קיין געלעגנהייט צו וואקסן, איינס ווייל איך דער בעה"ב אנערקענט נישט אפי' מיין ארבייט, ער ווייסט נישט צו איך בין גוט אדער נישט, און ס'נישט דא קיין שום סיבה ער זאל א שיינעם טאג מיר געבן א רעיז סתם ווייל איך בעט.

די צווייטע זאך איז ווייל איך קוק וואס אנדערע וואס ארבייטען דארט פארדינען און איך זעה נישט וואו זיי קומען אן נאך אסאך שווערע יארן ארבייט. דעריבער וויל איך גיין ערגעץ אנדערש און אנהייבן פריש.

איך וויל נישט אריין גיין אין קיין דיון איבער די ווערטער, אויסנווייניג זעהט עס אויס ווי א פשוט'ע מעשה, אבער עס ליגט דערין אסאך טיעפערס. מ'קען דא גאר אסאך לערנען.

איך בין נייגעריג צו איר באמערקט אז אלעס האט זיך געטוישט ווען "אנערקענונג פון בעה"ב" איז אריינגעקומען אין בילד. פלוצלינג האט דער אינגערמאן זיך געזעהן אין א דעד-ענד דזשאב, און ער זוכט בכל יכלתו ארויסצוגיין.

הערט א מעשה, עס גייט ווייטער. איין טאג קומט דער אינגערמאן צו מיר מיט איין שמחה, אז ער בלייבט ארבייטן דארט ווי ער איז, און ס'זעהט אויס ווי זאכן גייען צום בעסערונג (ער רעדט שוין נישט פון די אטמאספערע, און פון אנדערע פכים קטנים, עפעס דראסטיש האט געמוזט פאסירן) וואס גייט פאר? מיר האבן א נייע מענעדזשער…

און? דער נייער מענעדזשער זאגט מיר אז ער קען נישט אנגיין אן מיר… ער גיבט מיר א קליינעם רעיז (אינגאנצן נישט דאס וואס אין אונזער ערשטן שמועס האט ער געוואלט) ער זאגט מיר אז די ביזנעס דארף מיך האבן…

וואס האבן מיר מאריך צו זיין? דעם שטיקל וועל איך אי"ה אריינלייגן ווען מיר רעדן צו בעלי בתים ווייל ס'איז וויכטיג זיי זאלן דאס אנערקענען. אבער לענינינו איז אויך וויכטיג צו זעהן אז ווען מ'בעט א רעיז, און מ'שפירט זיך אומצופרידן, איז עס אסאך מאל נישט אזוי ווייט דאס געלט, ווי מ'דארף זיכער מאכן אז דער בעה"ב זאל זעהן און מיטהאלטן פראגרעס.

עס זענען דא אסאך בעלי בתים אדער אפי' נעקסט ליין מענעדזשער'ס וואס צוליב די ווירטשאפט אדער סתם מחוסר ידיעה, קוקן נישט געהעריג אויף די ארבייטער, און דאס איז זייער נייטיג, סיי מצד די רעקאגנישאן, און ווי אויך צו וויסן ווען איינעם קומט א העכערונג.

פארן ארבייטער איז וויכטיג צו געדענקען אז טראץ וואס ס'איז נישט גוט אלס צו זיין אין פנים פון בעה"ב און פארציילן אייגן גדלות, איז וויכטיג צו מאכן זיכער אז דער בעה"ב זעהט אביסל פון די ארבייט, אויף א שיינעם און רגילות'דיגן וועג, אזוי אז ווען עס קומיט די צייט ווען מ'וויל בעטן א העכערונג זאל עס נישט טראגן דעם פנים ווי מ'זעצט זיך צו דין תורה.

אין קורצן: הנותן מתנה לחבירו צריך להודיעו. אויב טוט איר א גוטע ארבייט מאכט זיכער דער בעה"ב ווייסט. נישט ח"ו אויף אן אופן ווי א נודניק, וואס לויפט מיט יעדן שטיקל ארבייט זיך אויפטוהן, וואס פארשטייט זיך האט א פארקערטן אפעקט, אבער דא און דארט איז גוט צו שיקן א רעפארט, אדער אביסל מיטטיילן פארן בעהב איבער גוטע פראגרעסס מיט א גוטן מוהט.

ווען מ'האלט שוין ביי א מצב וואס מ'דארף א רעיז, ווענדט זיך פארוואס מ'דארף עס.

1, די הוצאות ווערן גרעסער אינדערהיים, און מ'קען ווייטער נישט אזוי אנגיין.
2, די ארבייט ווערט געטון בעסער, אדער ווערט שווערער, אדער ווערט סתם אזוי מער.
3, עס איז אריבער א תקופה (וויפיל הייסט א תקופה?) און ס'איז צייט פאר וואוקס.

אויב איז דער סיבה ווייל די הוצאות אינדערהיים ווערן גרעסער, איז אלס גוט זיך אליינס צו שרייבן א קלארן בודזשעט, וואס ווייזט פען און פאפיר אז מ'דארף אביסל מער צום לעבן. געוויינליך ווען מ'ווייזט פאר א בעה"ב אזא מין אפגעשריבענעם בודזשעט, נישט באופן פון סטראשען אדער פארלאנגען, נאר מיט א רואיגן טאן און אין אזא פאל איז אלס בעסער צו בעטן "עדווייז" ווי געלט. סוף כל סוף איז די תירוץ טאקע געלט, אבער ווען מ'בעט עדווייז איז גרינגער פארן בעה"ב צו באשליסן לטובתך. אין קורצן איר קענט נישט פארלאנגען קיין געלט ווייל די הוצאות אינדערהיים זענען געוואקסן, אבער אויב האט איר א גוטן שייכות מיטן בעה"ב ווי אויבנדערמאנט און איר כאפט א שמועס מער אלס בעטן אן עצה וועט אפשר דער בעה"ב כאפן דעם וואונק און עכ"פ טראכטן אין די דירעקציע וואו ער קען אייך מאכן מער פארדינען. אמאל וועט ער אפשר טוישן די ארבייט, אמאל העכערן א פאזיציע, אמאל סתם א רעיז. און אמאל וועט איר געוואויר ווערן אז איר זענט אין די ראנג ביזנעס.

אויב איז די סיבה ווייל די ארבייט האט זיך געטוישט צו שווערער, לענגער, וכו'. איז זיכער אז א געהעריגע שמועס ווען דער טויש ווערט איז נארמאל אויף צו ברענגען די שאלה פון געלט.

פארשטייט זיך אז די שאלה גייט פשוט אז איך וויל וויסן צו איך גיי מער פארדינען אויך, אבער נישט אז דאס איז א תנאי צו מיין טוהן די פליכטן אויפן דזשאב. עס איז וויכטיג צו האלטן א געוויסן רעספעקט צום בעה"ב ער איז פארט דער וואס צאלט און עס איז זייער נישט ראטזאם צו בעטן דעם רעיז אלס א "תנאי", אויב ווילסטו איך זאל טון דאס, דארף איך קריגן דאס. (כאטש וואס אין געוויסע אומשטענדן ווען דער בעה"ב איז נישט אזוי געבענטשט מיט די פערדע ברכה פון שמו"ע איז אנדערש, אבער געוויינליך וועט א אנשטענדיגער בעה"ב אליינס פארשטיין וואס ער דארף טוהן)

אויב די סיבה איז די תקופה, און אז מ'איז שוין אריבער א לאנגע צייט און מ'דעזערווד א רעיז, איז וויכטיג דאס אנצוהייבן צעביסלעך, מ'ברענגט אויף די שאלה פון "ווען גיבט מען געוויינליך רעיזעס, וכו' און מ'דארף אכט געבן וויאזוי דאס צו טוהן.

עכ"פ דאס איז זיכער: מ'מארשירט נישט אריין אין בעה"ב'ס אפיס מיט א פינק סליפ, און מ'פארלאנגט א רעיז.

מ'דארף אלס געדענקען אז "יעדעם קען מען ריפלעיסן" און אז א בעה"ב שפירט אז דער ארבייטער טרעט אויף די הינער אויגן, און ער טראכט נאר פון זיך, קען דער בעה"ב אנהייבן זוכן ביי די קלעסיפייד עד'ס פאר פרישע ארבייטערס, עס קומט אלס אויס ביליגער אזוי.

פאר איך בין גומר דעם חלק וויל איך זאגן לסיכום: עס מאכט זיך אמאל ביי מענטשן אז מ'קוקט אן די בעה"ב און ארבייטער ווי צוויי פארטייען, און ווען איך שרייב וואס דער ארבייטער האט צו טוהן, זעהט אויס ווי איך נעם א שטעלונג אין די פארטייען און שטעל זיך צו צום בעה"ב. עס איז וויכטיג צו וויסן אז די אלע אויבהנדערמאנטע זאכן זענען געזאגט געווארן פארן ארבייטער, און פארשטייט זיך אז עס איז דא אסאך צו שמועסן מיט די בעלי בתים אויך.

די ארבייטער קענען אויך אנטלויפן, אויב זעהן זיי אז זיי ווערן נישט רעספעקטירט.

מ'קען נישט פארלאנגען פון אן ארבייטער מיט א פינק סליפ, און מ'קען נישט ווארפן מיט מענטשן'ס געפילן. אבער יעצט רעד מיר צום ארבייטער, מ'וועל מיר האפנטליך אנקומען צום בעה"ב אויך.

[צולייגער]

Wow

זאלצי בתפארתו

[מה פתאום???]

יישר כל זאלץ, לשון לימודים! גוט ארויסגעברענגט! שטארקע נקודה!

[סאדאם חוסעין]

איך וויל ענק זאגן:
אז איך קען זאלצי אין ריעל לייף און הרבה יותר מה שכתב בספר, ניתן על פה,
ער האט שוין געהאלפען הינדערטער און הינדערטער אידען אין די נושא פון פרנסה בפרט און אלע נושאים בכלל, און ער קומט טאקע פון עקספיריענס,
עס איז דא ווייניג אזעלכע עסקנים ווי ער, וואס האבן שוין אויף זייער קרעדיט אזויפיל אידען געהאלפען, צו מיט א פרנסה צו מיט א חיזוק ווארט צו מיט געלט וכדו'

[זאלץוואסער]

איך וויל ענק זאגן:
אז איך קען זאלצי אין ריעל לייף און הרבה יותר מה שכתב בספר, ניתן על פה,
ער האט שוין געהאלפען הינדערטער און הינדערטער אידען אין די נושא פון פרנסה בפרט און אלע נושאים בכלל, און ער קומט טאקע פון עקספיריענס,
עס איז דא ווייניג אזעלכע עסקנים ווי ער, וואס האבן שוין אויף זייער קרעדיט אזויפיל אידען געהאלפען, צו מיט א פרנסה צו מיט א חיזוק ווארט צו מיט געלט וכדו'

פשיהא, אזוינע טיטלען? אויב קענען מיר זיך יא, פארוואס האסטטו געשריבן אזוי ווייניג? חחח

[סאדאם חוסעין]

איך וויל ענק זאגן:
אז איך קען זאלצי אין ריעל לייף און הרבה יותר מה שכתב בספר, ניתן על פה,
ער האט שוין געהאלפען הינדערטער און הינדערטער אידען אין די נושא פון פרנסה בפרט און אלע נושאים בכלל, און ער קומט טאקע פון עקספיריענס,
עס איז דא ווייניג אזעלכע עסקנים ווי ער, וואס האבן שוין אויף זייער קרעדיט אזויפיל אידען געהאלפען, צו מיט א פרנסה צו מיט א חיזוק ווארט צו מיט געלט וכדו'

פשיהא, אזוינע טיטלען? אויב קענען מיר זיך יא, פארוואס האסטטו געשריבן אזוי ווייניג? חחח

אמת איך וואלט געשריבען אסאך מער, נאר די עולם וואלט געמיינט אז איך שרייב עס אלס חבר אדער אלץ חניפה סא האב איך נאר געשריבען די מינומים,
ווען איך שרייב ווען די אמת וואלט מיר די עולם סייווי נישט געגלייבט.....
פון וואס זאל איך שרייבן פון די שיעור יעדע נאכט? צו פון די חיזוק פאר נייע אינגעלייט, איך מיין מען קען נישט אלעס שרייבן ווייל אז יא קען ח"ו צוקומען צו גילו סא לאז געמאכט
די עיקר זאלצי איז נישט נאר א ניק צום זאך נאר אויך א מענטש צום זאך.

[רצון טוב]

פי די עף ביטע
עס איז צו סך צו ליינען אויפען סקרין.

[האסט נייעס]

איך האב עס נישט אויסגעארבעט פוניקטליך באט קען זיין דאס איז גוט פאר דיך
עס איז די ערשטע דריי

א טריט אריין אין ביזנעס 1.pdf

1

(67.6 KiB) געווארן דאונלאודעד 332 מאל

2 טריט אריין אין ביזנעס 1.pdf

2

(11.2 KiB) געווארן דאונלאודעד 297 מאל

עקסערסייז.pdf

3

(235.41 KiB) געווארן דאונלאודעד 313 מאל