פשוט'ער אידל האט געשריבן:מתבונן, וואסי טאקע פשט? איז דאס א פארשטענדליכע זאך מיט שכל? אדער מער אזא עבסטרעקט העכערע זאך?
דאס איז זייער א פארשטענדליכע זאך און בכלל נישט עבסטראקט. די פראבלעם מיט דר. סארנא אליין איז, אז פון די וועג וויאזוי ער לייגט עס אראפ פילט זיך עס אביסל עבסטראקט און דערפאר האבן מענטשן א געוויסע שוועריגקייט עס צו פארשטיין. אבער דער אמת איז, אז עס איז א דבר פשוט מאד, די מינוט וואס מען כאפט עס. איך קען שרייבן דערויף א גאנצע ארטיקל מסביר זיין וויאזוי דאס ארבעט, וואס איך האלט אגב אינמיטן שרייבן פארן פובליק. אולי ווען עס וועט זיין פארטיג, וועל איך ארויפלייגן אפאר ציטאטן דערפון (די גאנצע וועל איך נישט קענען ארויפלייגן דא). און בכלל וועט דאס אריינפירן דעם אשכול אין א נייע טעמע פון מסביר זיין די סארנא מעטאד וויאזוי איך האב מיך איבערגעצייגט איבער די צייט.
אבער צו געבן אביסל חומר למחשבה, וועל איך דיר געבן א שטיקל באגריף וואס דאס איז.
ס'איז נישט מעגליך צו פילן סייוועלעכע געפיל אן דעם וואס וואס מען זאל עס פילן אינעם גוף. דו ווערטס פארשמעט, פילסטו עס אין דיין פנים, דו ביזט נערוועז, פילסטו ווי דיין בויך דרייט זיך. דאס איז א זאך וואס יעדער ווייסט און יעדער לעבט דאס מיט. קיינער דינגט זיך נישט מיט דעם.
איז דא שאלה פארוואס טאקע? וואס פעלט אויס אז די בויך זאל זיך דרייען ווען מען האט מורא פון עפעס?
די תירוץ איז. שטעל דיך פאר פשוטער יודל, אז איך הייס דיך אריבער גיין די גאס בשעת עס קומען צו פליען קארס. די עצם געדאנק פון אפילו טראכטן אריבערצוגיין די גאס בשעת א קאר קומט, האט דיך שוין געמאכט די בויך זיך צאמצוען.
יעצט שטעל דיך פאר, איך הייס דיך אריבערגיין די גאס, אבער דיין בויך ציט זיך נישט צאם? וויאוזי פילסטו מיט דעם? פראביר נישט צו ענפערן דער תירוץ, ביז דו ביזט דיך מדמיין ווי דו שטייסט ביים גאס גרייט אריבערצוגיין גראד אינעם קומענדיגן קאר, אבער דיין בויך בלייבט רוהיג? ליין נישט ווייטער ביז דו האסט א תירוץ, און די תירוץ דארף זיין עפעס נישט באקוועם.
איך וועל ווארטן ביז דו ענדיגסט דיין עקסערסייז.
***************
אקעי, ביזט צירוק? פיין.
איך גלייב אז אוודאי האסטו נישט געוואלט אריבערגיין די גאס אפילו די בויך איז נישט צאמגעצויגן, אבער עפעס עפעס פילט זיך נישט אזוי סעיף און זיכער אז ס'איז נישטא עפעס אין דיר וואס שרייט הויך, גיי נישט!!! און האלט דיך צירוק, ווייל אפשר אפשר, וועל איך מיך נישט כאפן און יא אריבערגיין? ווען די בויך ציט זיך צאם, שיקט דאס א מעסעדזש צום מוח, מ'זאל וויסן די חומר הענין נישט אריבערצוגיין די גאס.
וואס איז אויב דו הערסט נישט צו ואוס די בויך וויל דיר זאגן? גייט זיך עס אנהויבן מער צו דרייען, ביז דו וועסט פילן אז דו גייסט ממש אויסגיין, ווייל דו הערסט דיך נישט צו וואס דער קוועטש וויל דיר זאגן.
יעדע מאל ס'איז דא א געפיל ווייזט זיך עס אן אינעם גוף אין א געוויסע וועג מיט די האפענונג אז עס וועט אויפוועקן דעם מענטש צו כאפן אז עס עפעס איז נישט בסדר, וויל ס'גלייבט אז אויס ס'גיייט נישט שרייען גייט מען אים נישט אויסהערן. אויב מען הערט זיך נישט צו, דעמאלטס צופייפט ער זיך מער, און אויב מען הערט זיך נישט צו פאר צען יאר, שטעל דיך פאר וויפל עגמת נפש ער וועט דיר אנמאכן? ס'איז אזוי ווי א קינד וואס בעט זיך ביי זיין טאטע ער זאל אים אויסהערן, און די טאטע איז ביזי מיט זיין סמארטפאון, וועט די קינד אנהייבן מער צו מוטשענען. די זעלבע איז אויך דא.
און פון דעם וועסטו פארשטיין די לאגיק פון אלע אומפארשטענדליכע ווייטאגן וואס מען פילט, אז דאס איז פון געפילן וואס האבן נישט געטראפן די וועג ארויס, און מוטשענען אז מ'זאל זיי אויסהערן, ווייל זיי גלייבן אז די לעבן לויפט נישט גוט. ווען מ'דרייט זיך אויס צו זיי און מ'הערט זיי אויס, און מזעט וואס מ'דארף טוישן און וואס די געפילן דארף אנדערש פארשטיין, דעמאלטס הערן זיי אויף צו מוטשענען, ולא נודע כי באו אל קרבנה. אויב אבער בלייבט מען פארעקשנט אז עס איז עפעס פיזיש, דעמאלטס האט מען פארזען די מטרה, און די געפילן זען אן דא זייער בעה"ב ווי ער איז ביזי מיט נארישקייטן וואס איז נישט אמת, וואס פאסירט? די זעלבע וואס א קינד טוט ווען ער קען נישט רעדן מיט זיין טאטע ווייל זיין טאטע איז נאר ביזי מיטן סמארטפאון - ער פאנגט אן צו גלייבן אז לעבן איז נאר מיט א סמארטפאון, און ער טרעפט א וועג זיך צו איינהאנדלען א סמארטפאון און האפט אז מיט דעם וועט ער זיך קענען ענזשויען.
כאטש דאס.
דאס זעלבע טוט די געפילן. אויב דער דאקטער און דער מענטש גלייבן אז מען האט א פיזישע פראבלעם, גייט ער אויך אנהייבן גלייבן אז ער האט א פיזישע פראבלעם, און גייט מיינען אז דאס איז עכט וואס באדערט אים, און וועט מיינען פאר א קורצע צייט אז ער איז א געהאלפענער. ביז ער כאפט זיך אז נישט דאס איז עכט וואס ער וויל, און וועט אנהייבן ווייטער צו פארפירן. פונקט אזוי ווי דער קינד מיט סמארטפאון גייט איין טאג כאפן אז נישט דאס איז עכט וואס ער וויל, און וועט אויספלאצן און נישט קיין ריכטיגע וועג.
איז דאס גענוג לאגיק?