חוח בין השושנים האט געשריבן:וכל החיים ווערט אביסל פראבלעמאטיש, ווייל אלע יארן האט מען געזאגט וכל מיט א קמץ, ביז ר"ז הענא אדער יצחק סאטנוב האט עס געטוישט מדעתו, כדי ס'זאל שטימען מיט דעם כלל. אבער די שאלה איז אויב ס'איז טאקע א כלל און פון וואו דאס שטאמט.
מ'קען לכאורה פרעגן אויף דעם כלל פון "וְכֹל בְּכוֹר אָדָם בְּבָנֶיךָ תִּפְדֶּה" אין פרשת והיה כי יביאך. הגם אויב ס'איז באמת א כלל, איז נישט עק וועלט אז ס'שטייט אנדערש.
שבועת ראם האט געשריבן:שמעתי פעם בשם הרה"ג ר' גדליה נדל זצ"ל כי בזמירות שבת ואשרי כל חוכה לתשלומי כפל מאת כל סוכה, צריך לומר כל בחולם כי כל בקמץ משמע שיש יותר מסוכה אחד ח"ו. ודו"ק
גם אני שמעתי כן. אבל שמעתי ממדקדקים שאין כל ממש בזה, לפי ששניהם יכולים להתפרש במובן של "אלע / אלעס" וגם במובן של "יעדע".
'איבעראל' אין תנ"ך (כן נראה לפי חיפוש מהיר שערכתי עכשיו) ווערט סיי "לולא" און סיי "לולי" גענוצט אין קאנטעקסט פון 'ווען נישט'. און עס איז לכאורה צוזאמגעשטעלט פון די ווערטער "לו (אויב, ווען) לא (נישט)"
'איבעראל' אין תנ"ך (כן נראה לפי חיפוש מהיר שערכתי עכשיו) ווערט סיי "לולא" און סיי "לולי" גענוצט אין קאנטעקסט פון 'ווען נישט'. און עס איז לכאורה צוזאמגעשטעלט פון די ווערטער "לו (אויב, ווען) לא (נישט)"
"ווען יא" איז פלעין לו. לו יש חרב בידי כי עתה הרגתיך