מחמת סיבה האב איך ג'דאווענט מיט א שפעטען מנין ש"ק "אינדערפרי" אין שומרי שבת זעה איך ווי דער גבאי ר משה מעצגער גייט צום עמוד צי חזרת הש"ץ פון מוסף נישט האבענדיג ג'דאווענט די שטילע פרעג איך אים וואס איז דאס? איך האב שוין ג'דאווענט איך האב 2 יארצייטען די וואך דאווען איך צוויי מאל חזרת הש"ץ איך האב ג'האט צוויי מאל מפטיר אויך האסט ג'פרעגט? אודאי NO PROBLEM א FRINGE BENEFIT איך מיין דאס איינציגע פערזענליכע הנאה אויזער אפשר א געהאלט
משנה ברורה סימן סט (יז) שעמד וכו' - ולא עוד אלא אם אין חזן לאחרונים יכול אפילו החזן הראשון להתפלל שנית להוציא גם האחרונים [לבוש ומ"א] שאלה!! אם אפשר לדמות מנהגינו של מוסף בש"ק קודם היא"צ ל אין חזן לאחרונים ??? עכ"פ משה'ס רב האט ג'האט א מקור
אוזן שומעת האט געשריבן:וואס טוט זיך מיט די קוקיס אונטן פון דעם האט מען גאנישט גערעדט ???
עס איז דא צייט צו רעדן פון זיי נעקסטע יאר - זארג דיך נישט זיי וועלן נאך דארט בלייבען.
א מענטש קען זיך טועה זיין. ואולי אין דברי ההלכות (הרי"ף) בזה נכונים כי אין השלימות בלתי לה' לבדו יתברך ויתעלה ויתנשא שמו יתברך. (ספר הזכות להרמב"ן יבמות כד: מדפי הריף) די סכנה פון באזוכען כפירה\ליצנות בלאגס
אה, דאס איז שוין אן אנדערע מעשה... מ' רעדט פון שומר שבת! מיין פעיוואריט... האב איך מיר געמוזט אפירזוכן מיין אנדערע ניק, טא, פון דארט איז דאך געקומען מיין דאזיגע קריאת השם... ווער ס'גייט אריין דארט אביסל א גלייכער קומט ארויס "אינגאנצן צעמישט..."
איך דאווען דארט כמעט יעדן טאג מנחה מעריב, דאס איז א מין מקום וואס אין די גאנצע וועלט טרעפט מען דאס נישט!! יא יא, דאס איז נישט קיין גוזמא, אין די גאנצע וועלט קען מען נישט טרעפן אזא צאמשטעל!
אויב מ'שטעלט זיך מנחה ערגעץ אין די נאכמיטאג שעות איז ניאכנישט געפערליך, אויף די מעין פלאר שטעלט זיך א מנין יעדע פופצן מוניט פונקטליך! קיין סעקונדע נישט פריער. און אינצווישן איז דא מנינים אין בעיסמענט, ווייבער שול, סוכה.
די פראבלעם הייבט זיך אן אין ראש-אוער. אביסל נאך שקיעה שטעלט זיך אפ די מנינים אין ביהמ"ד און מ'לערנט דארט משניות, ס'אינטרעסאנט צו זען ווי צו דעם שיעור קומען נאך אפאר "מעמבערס" פון "שומר שבת", אדער סתם אידן וואס ווארטן אויפן ערשטן מנין מעריב.
אין די שעה איז געפערליך, ס'קומען הונדערטער מענטשן, אין סוכה שטעלט זיך א מנין, אין בעיסמענט, אויף די סטעפס, און אין ווייבער שול עטליכע אויף אמאל.
האט איר אמאל געזען די סעקיורעטי גארד אין די באנק קעגנאיבער? ווייסט וואס איז פשט? ווען די ראש- אוער איז אנגעקומען האט מען געזוכט מאכן מנינים ווי מ'קען נאר, נא אז א אידל האט געסווייפט זיין קארטל צו מאכן א דיפאזעט, (אדער א ווייבל צו מאכן א ווידראעל), האט זיך איינער אוועקגעשטעלט האלטן די טיר און געשריגן מנחה! מנחה!, און ס'האבן זיך געשטעלט מנינים איינער נאכ'ן צווייטן... אויף אזוי ווייט אז טאמער האט זיך דערוואגט א ערל'טע אריינקומען אהין איז געגאנגען קולות, ס'טייטש תערובות! שוין האבן זיי געשטעלט א גארד און דאס אידאס!
די גבאים דארט זענען א מסכתא פאר זיך.
די מער באקאנטע איז הלל. גדול מרבן שמו. א צדיק פון אידל, וואס איז אין די זייט זיס ווי צוקער. דער איד פארשאפט היטשעס און קאר ריידס יעדן טאג אין די הונדערטער! אריינגערעכענט: וויליאמסבורג, מאנסי, מאנרא, לעיקוואד, פלעטבוש, אדער אנדערע עק בארא פארק, סיגעיט. זומער צו אלע געגענטער אין די קעטסקילס, חתונה זאלן. און ער זאגט מיר אז ער האט שוין געשאפט ריידס קיין באלטימאר, באסטן, און אפילו קענעדע!
ער האט א ספעציעלע חוש הריח צו דערשנאפן ווער ס'פארט ווי. "עקסקיוז מי ער יו גאוינג טו לעיקוואד?", ער קען פון אויסענווייניג מענטשנס סדר היום ווען זיי פארן ווי. ער קען אפילו רוב מאל זאגן בערך ווי לאנג מ'עט דארפן ווארטן ביז מ'עט כאפן א היטש. הפלא ופלא!
הלל האט נומבערס פון בעלי הכנסת אורחים, וואס נישט איין מאל מאכט זיך אז מענטשן וואנדערן אריין דארט אינמיטן דער נאכט און האבן נישט ווי צו שלאפן, און הלל פארשאפט זיי אן אכסניא.
ר' משה פון די צווייטע זייט, עם קומט די גאנצע קרעדיט פון דעם פלאץ. אנגעהויבן האט זיך עס תשל"ט ווען ער האט מחליט געווען צו מאכן א מנין מעריב ביים זמן רבינו תם. ער האט מיט כוחות צאמגעשטעלט א קביעות'דיגע מנין, ווען מענטשן האבן שוין געוואוסט אז ס'דא א מנין, פלעגן זיי אנקומען אפאר מוניט שפעט, און זיך געוואלט מיטכאפן, אבער נישט מיט משה, ער האט זיי נישט געלאזט, ער איז געגאנגען צו די פיצא שאפס און געשלעפט מענטשן ממש ווי מיט געוואלד, ביז ס'האט זיך געמאכט נאך א מנין. און אזוי האט ער געארבעט נאך און ביז ס'איז געווארן וואס ס'איז געווארן.
אזוי שטעלט זיך עס אויס, אז ס'דא אלעס וואס א איד דארף. מנינים שחרית מנחה מעריב, סליחות אלע סארטן שעות – צענער ביינאכט, צוועלווער 2 מנינים א שטאטע מיט א שנעלע, צווייער, און פארטאגס עטליכע. יום כיפור קטן דורך אלע שעות פון ער"ח, משנה תורה א גאנצע נאכט, קריאת המגילה א גאנצן טאג, סיום בכורים'ס ערב פסח, און מנינים מנחה גאנץ שבת און יו"ט נאכמיטאג, און מנינים מעריב מוצאי שבת ביי אלע מיני זמנים – 72, 90, 120, און כ'ווייס נישט וואס נאך.
דער משה האט זיין מקום קבוע ביים עק ווי ער קען מיטהאלטן וואס טוט זיך אין אלע ווינקלען כדי צו מאכן זיכער אז מ'זאגט תחנון ביי אלע מנינים... און דערוואגן זאל זיך איינער...
יעדע נאכט קומט דארט פאר א שיעור פון הרב משה זאבערמאן שליט"א, אפיציעל איז די שיעור דף היומי, אבער ער האט געווענליך מיט צוויי דריי מסכתות צוריקגעשטאנען. אויפן צווייטן שטאק איז דא הונדערטער גמרות אויסגעשורה'ט פון אלע יארן פון די שיעורים, גראדע הער איך אז זיי ווילן דאס אוועקנעמען ווייל איבער א יאר ווילן זיי דארט ברענגען כפרות...
פון ר"ח אדר ביז פסח קומט פאר ביי יעדע מנין אן אפיל פאר מעות חטים, ווי ס'ווערט צאמגעשאפט איבער 200,000$! משה'ס מנהג איז צו זאגן א דבר תורה'לע, יעדן טאג אן אנדערס, אבער ביי יעדע מנין אויפן האר די זעלבע ווערטער... און ס'ענדיגט זיך "טענק יו פאר ליסענינג...". הלל קוקט זיך נישט פאר ער זאגט וואס ס'ליגט אים אויפן צונג, און א רחמנות אויף דער וואס האלט אינמיטן דאווענען דעמאלס, מ'קען זיך רייסן פון געלעכטער פון זיינע מעשה'לעך.
די זעלבע פון ר"ח אלול ביז סוכות פארקויפט מען א.ג. "זיצן", ד.מ. אן אפיל פארן ביהמ"ד. האט איר א מעשה פון הלל לעצטע וואך, כ'האב געהאלטן אינמיטן שמו"ע און כ'האב מיך געריסן פאר געלעכטער. "לעסט נייט איז געווען א מענטש וואס די ווייב טרו הים אוט אוו די האוס, יא ס'מאכט זיך, מענטשן זענען אנגעצויגן פאר יו"ט, דער מענטש האט געטראכט איים נאט גאנא פייט, ווי מיינט איר איז ער געגאנגען? שומר שבת! דא האט ער געגעסן געטרונקען, און זיך אביסל אראפגעלייגט ביז אינדערפרי ווען זי איז שוין געווען אין א בעסערע מוד. שטעלט אייך פאר אן שומר שבת...". כהנה וכהנה אזעלכע מעשה'לעך.
און אז מ'רעדט שוין פון די עסן דארט, אמאל פלעגט דאס זיין אין סאמע צענטער פון די מנינים, היינט האט מען דאס אריינגעריקט אין א זייט, דארט איז דא צו עסן און צו טרינקען פון אלע סארטן, קאלטס און ווארעמס, עטליכע מיני קאווע, טיי, א קאלטע וואסער מאשין, לאקשן, קוגלעך אפאר סארטן, פיצא אפאר סארטן, קוקיס, קעיקס און וואס נישט.
אין דעם ביהמ"ד ווערט פארקויפט תורה טעיפס פון אלע סארטן, פאר יעדן יו"ט פארקויפט מען דארט אלע מיני צרכים פארן יו"ט. און פאר פסח ווערט דארט אויסגעטיילט ברכת אילנות ליסטעס, אנהייב יאר לוחות פון אלע מינים. און נאך.
א באזונדערע מסכתא איז די צעטלעך אויף די ווענט. ס'איז קאלארפול, און פול מיט סימנים ווי למשל א פינגער אויף ארויף מיינט עזרת נשים, א פינגער אויף אראפ מיינט בעיסמענט, א שטערנדל מיינט סוכה. א רינגעלע ארום די זמן מיינט ס'איז א נייער מנין.
ס'ווערט ארויסגעהאנגען זמנים און מנהגים ווי למשל די הפטורה, וכדו', די מנהג איז אז מ'קלעפט ארויף איין צעטל אויפן צווייטן אז ס'קען זיך גאר אנזאמלען דרייסיג פערציג צעטעלך איינער אויפן צווייטן ביז פשוטע סקאטש טעיפ קען עס מער נישט האלטן.
ביז מ'האט איבערגעמאכט די מזרח וואנט פאר עטליכע יאר צוריק, איז געווען א מנהג אז מ'האט אויסגעהאנגען אפשר פופציג מיני משנכנס אדר סיינס יעדן פאר פורים. אין די סוכה מוז הענגען א פיקטשער פון יעדע רבי בכדור העולם. און נאך פארשידענע אינטרעסאנטע מנהגים אין די הענגערייען.