יוסף פריעדמאן האט געשריבן:א אינטערסאנטע מעשה - דבר בעתו - וואס ר' יצחק ע"ה האט פאציילט פאריגע יאהר ביים לאו"ב כ"א אב.
ס'איז געווען ביינאכט פארן עלות השחר, מ'האט נאך געהאלטן פארן עסן, ס'איז שוין נישט געבליבן אסאך צייט צום עסן, און די רב איז געשטאנען, ס'איז געווען אסאך מאל וואס די רב זכרוונ לרבכה ווען מהאט עפעס מזכיר געווען איז ער נאך געבליבן שטיין און געזאגט, און כ'האב געזען די רב זאגט האב איך געוואלט צוגיין הערן וואס ער זאגט.
די רב איז געשטאנען מיט פארמאכטע אויגן און געזאגט, און כ'האב ברוך השם נישט געהערט. אינמיטן האט די רב אויפגעמאכט די אויגן און געזעהן איך שטיי דא.
האט די רב געזאגט, אה דו שטייסט דא? יא.
האסט עפעס געהערט וואס איז זאג? ניין! זיכער? איך האב גארנישט געבערט!
און איך האב טאקע נישט געהערט ברוך השם, און ער האט געפרעגט נאכאמאל און נאכאמאל, כ'האב געזאגט אז ס'שוין באלד עלות השחר און מ'קען שוין נשיט עסן, אבער די רב האט מיך געפרעגט נאכאמאל און נאכאמאל, אינמיטן האט די רב געזאגט איך וויל דיר עפעס פרעגן, אז מוועט דיך רופן פאר א בית דין וועסטו קענען זאגן אז דו האסט נישט געהערט? יא, איך האב גארנישט געהערט.
שוין כ'האב געמיינט אז ס'איז ערלעדיגט מיט דעם איז פארטיג און מ'גייט שוין עסן אבער די רב האט נאך געפרעגט נאך אסאך מאל.
האב איך געזאגט אז באלד איז שוין די עלות און די רבי וועט שוין נישט קענען עסן, האט די רב געזאגט ווייסטו וואס איך וועל די פרעגן נאך איין שאלה און נאכדעם זעץ איך מיך עסן.
אז מוועט דיר פרעגן ביי בית דין של מעלה וועסטו קענען זאגן אז דו האסט נישט געהערט, האב איך גענטפערט יא!
מיט דעם האט זיך עס גענדיגט.
און ר' יצחק האט צוגענדיגט מיט א שמייכל, טאמער וועט מען מיר פרעגן אין בית דין של מעלה נאר דאס...
ר' יוסל, איך וויל פשוט פארשטיין און קלארמאכן די מעשה:
וואס האט ער געמיינט מיט די לעצטע ווערטער? כלומר אז עכט האט ער יא געהערט, נאר ער האט געענטפערט אז אין בית דין של מעלה וועט ער קענען זאגן ניין אויב מ'וועט פרעגן נאר דאס (אבער מ'וועט דאך איהם זיכער פרעגן אסאך מער זאכן)
אדער סתם אזא תשוקה הלוואי זאל מען איהם פרעגן נאר דאס אין בית דין של מעלה?
פארן עס אראפברענגן ממש ווארט ביי ווארט פון וויאזוי ר' יצחק ע"ה האט עס דערציילט.
