דריידל האט געשריבן:פרייטאג, למחרתו פון ת"ב האט א איד געשריגן יתגדל נאך הויכע שמונה עשרה. מ'האט אים אנגעקוקט מיט ווינדער, האט ער גע'טענה'ט אז תשעה באב זאגט מען נישט תחנון ווייל ס'ווערט געריפן מועד און וויבאלד י' באב איז אויך נוהג קצת אבילות, איז עס דאך א חלק פון די מועד. דער עולם האט זיך צעשמייכלט און למעשה האט מען יא געזאגט תחנון.
האלט דער עולם אז יש ממש בדבריו? לכאורה האט ער א שטיקל טענה, אבער פון די אנדערע זייט ווערט עס נישט געברענגט אין די פוסקים.
אין די פוסקים שטייט נישט אזא מנהג. אויב אבער רעדט מען פון חידושים על פי סברא דארף מען אויך נישט זאגן קיין תחנון א גאנצע וואך נאך תשעה באב ווייל לעתיד לבוא גייט דאך זיין תשעה באב א יום טוב, וועט דאך זיכער זיין א מצוה פון עליה לרגל מיט א יום טבוח און השלמת שבעה לאחריו וכו'.
אויך דארף מען נישט זאגן תחנון א גאנץ יאר ווייל כל דור שלא נבנה ביהמ"ק בימיו כאילו נחרב בימיו. און אין שו"ע ווערט געפסקנט ראוי לכל ירא שמים להיות מציר ודואג וכו', איז דאך יעדן טאג אזא מעין תשעה באב ממילא לכתחילה זאל מען נישט זאגן קיין תחנון.
נאך מער פון דעם, אויב רעדט מען שוין פון לעתיד לבוא, שטייט אין ייטב פנים אז לעתיד לבוא וועט יעדן טאג זיין אסור בעשיית מלאכה וועגן די הקרבת תמידין. פוקט ווי בזמן הבית ווען איינער האט געברענגט א קרבן איז עס געווען א יום טוב פאר אים. נאר פאר ביאת המשיח קען מען נישט אסר'ן עשיית מלאכה מכל וכל. אבער לעתיד וועט דאך זיין ועמדו זרים ורעו צאנכם. קומט דאך אויס לויט דעם, אפילו בזמן הזה איז דאך דא הקרבת תמידין יעדן טאג דורך מלאך מיכאל ווי תוספות זאגט, און בצירוף צו דעם וואס בימינו אלה איז דאך דא די אנעמפלאוימענט געשעפט וואס די גוי'שע רעגירונג פאשעט אונזערע שעפעלעך מיט פעטע טשעקלך איז לחומרא זיכער כדאי נישט אריינצולאזן זיך אין א ספק נאר מ'זאל אויסלאזן תחנון מכל וכל.
ווער ס'האט עפעס מוסיף צו זיין יוסיפו לו מן השמים.
ערענס גערעדט, תחנון איז א מנהג מדיני דגמרא, נישט סתם א קינדער שפיל פאר לצים. די אלע טעג וואס מען זאגט נישט קיין תחנון אין יעדע מקום איז נישט סתם ווייל עפעס א אומגעדולדיגער גוטמוטיגער האט ארויסגעשריגן הויך א יתגדל, נאר אלעס לויט די מנהגים וואס האבן איינגעפירט די גדולים וצדיקים פון יעדן מקום. אבער סתם אזוי מזלזל זיין איז נישט קיין געשעפט. (און זיכער נישט ווען די רעדע איז פון והוא רחום מאנטאג און דאנערשטאג וואס איז סאך האבער און ווי דער בית יוסף ברענגט אויף דעם פונעם מהר"י אבוהב אז כל העובר על התקנות פורץ גדר).