טראק דרייווער האט געשריבן:אליעזר לאנדא איך בין נישט אזוי שטארק באהאווענט, אבער דאס צוצוגלייכן צו היישעריק איז בכלל נישט דומה לא מיני' ולא מקצתי'. ביי היישעריק איז א מחלוקה צו מען ווייסט, און זיי האלטן אז זיי ווייסן איך האלט אז נישט.
דא ביי אתרוג, איז כולי עלמא מודה אז דאס איז אן אתרוג, קיינער איז נישט לכאורה מחולק אז דאס איז א צווייטע מין, נאר עס האט קליינע שינויים און יתכן אז די שינויים איז למעליותא, ממילא איז שטארק יתכן אז די שינויים מאכט נישט אויס בכלל און עס בלייבט ווייטער אן אתרוג.
און אויב איז דאס קלאר אן אתרוג, דעמאלס קען מען זיך לכאורה פיין פארלאזן אויף זייער מסורה. אין מאראקא האבן אויך פאר הונדערטער יארן נישט געווען קיין פלאץ ווי רוב ראשונים האבן געוואוינט, די חכמת הפילוסופיא איז געווען דארט פארשפרייט און עס איז געווען צייטן וואס עס איז געווען די מצב אין אידישקייט זייער שוואך, אנדערע תקופות איז דאס געווען בעסער, אבער דאך רעדט זיך שוין דער רא"ש אין די תשובות אפ אויף זיי אז זיי זענען עמי הארצים און זיי קענען נישט קיין לערנען וכו'. \
על כל פנים איז די מאראקא מסורה גאר אנדערש ווי די אשכנזישע מסורה ווי רוב רובן פון רבותינו הראשונים האבן געוואוינט און גענומען פון יאנעווע במשך רוב יארן פון גלות, און זיי האבן נישט גענומען פון מאראקא, און דאך פארלאזט מען זיך אויף די מסורה פון מאראקא.
אויב אזוי איז לכאורה די זעלבע מיט תימנ'ע אידן וואס עס האבן שטענדיג דארט געוואוינט אידן שומרי תורה ומצוות מדקדקים בקלה כבחמורה (טאקע נישט קיין סאך גדולי תורה, אבער דאך איז געווען גענוג און נאך), און אין אלגעמיין איז זייער מסורה ברור אן קיין שינויים, איז אויב אזוי טענה איך אז אויב פארלאזט מען זיך אויף די מאראקא מסורה, קען מען זיך לכאורה פונקט אזוי פארלאזן אויף אתרוגי תימן.
איך פסק'ן נישט, איך שמועס נאר אויס אביסל וואס איך טראכט.
איך וועל עס אויס שמועסן אביסל קלארער אז אפי' דער טראק דרייווערס זאלן פארשטיין
דער חתם סופר שרייבט אין דער באקאנטע תשובה אז אויף א אתרוג דארף מען א מסורה פונקט ווי א עוף דהיינו מען האט א מסורה וואס דער צורה פון א אתרוג איז און אזוי דארף א אתרוג אויסזעהן און מען קען נישט געבען קיין סימנים אויף דעם ווייל אפי' עפעס וואס האט אלע סימנים דארף אויס זעהן ווי א אתרוג, און ער שרייבט אז אונז האבן א מסורה נאך פון דער בעלי תוספות אז דער יאנעווע אתרוג איז א אתרוג און אזוי דארף א אתרוג אויסזעהן, יעצט ווי נאנט צום צורה פון דער יאנעווע אתרוג דארף עס זיין צו הייסן א אתרוג שרייבט ער נישט (מען קען מדייק זיין און זיין ווערטער לכאן ולכאן) נאר ביי עופות (וואס ער איז מדמה צו אן אתרוג) איז דא א נושא אין דער אחרונים ווי נאנט צום אלטע עוף דארף עס זיין צו זיין נכלל אין דער מסורה עיין בדרכי תשובה סימן פ"ב ס"ק כ"ד ולכו"ע דארף עס זיין גאנץ נאנט צום אלטע, צו א אתרוג האט פונקט דער זעלבע גדרים ווי א עוף ווייס איך נישט אבער עס קען זיין אז עס דארף זיין נאך מער ענליך מחשש אתרוג הכושי (כלומר הגם עס איז א אתרוג איז עס פסול ווייל עס איז גענוג אנדערש אז עס האט א שם לווי) ובכן קען מען מחמיר זיין אין נאר נעמען א יאנעווע מהאי טעמא ומאידך גיסא מען קען זיך מדחיק זיין בדוחק אז דער תימנע איז אויך נכלל און אונזער מסורה אבער עכ"פ דער
מעליותא פון דער מארקאנע איז אז מען איז נישט מקפיד צו נעמען עפעס וואס איז פונקליך דומה צו דער יאנעווע איז אסאך גרינגער צו זאגען אז דער מארקאנע איז נכלל אין אונזערע מסורה ווי ער תימנע ווייל דער מארקאנע אתרוג (וכ"ש אתרוגי א"י) איז זיכער אסאך נענטער צום יאנעווע ווי דער תימנע (וואס איהר שרייבט א כו"ע מודה אז עס איז נישט א אנדערע מין ווייס איך נישט וואס מין מיינט, ביי כלאים איז דא א דין פון מינים משא"כ דא דארף עס זיין א כשר'ע אתרוג וכדברי החת"ס (ואפי' אתרוג הכושי פסול))
יעצט כלפי זיך פארלאזן אויף א מסורה פון א אנדערע לאנד אדער עדה איז מעיקר הדין ווערט געפסקנט אין שו"ע סימן פ"ב ס"ה אז מען קען (אויסער ווען עס איז דא א חשש אז מען האט אויך געהאט דער עוף נאר מען האט עס ג'אסר'ט אלץ א גזירה עיי"ש ובנו"כ) נאר דער אחרונים שרייבן שוין אז בזמה"ז זאל מען זיך נישט פארלאזן אויף א מסורה פון א אנדערע עדה נאר עסען וואס מיר האבן א מסורה עיין בדרכ"ת שם ס"ק ל"ז (קען זיין אז אתרוגים זענען אביסל גרינגער אין דעם אבער מאידך גיסא איז אפשר מער חמור מחשש אתרוג הכושי)
[וואס איהר שרייבט כלפי היישריק ווייס איך נישט פון ווי איהר נעמט עס, דער סימנים שטייען קלאר און שו"ע סימן פ"ה נאר מען דארף א מסורה אז עס הייסט חגב, אז איהר טרעפט א עדה וואס האט א מסורה אויף דעם קענט איהר מעיקר הדין עס רואיגעהייט עסען וכנ"ל]
כלפי וואס איהר שרייבט וועגען דער מעליותא פון מסורת תימן איבער תימן, ווייס איך נישט וואס איהר רעדט, דער תשו' הרא"ש מיינט איהר מסתמא ווי ער שרייבט וועגען מסורת אשכנז וספרד (ווי יעקב צ"ט שרייבט) אבער מיט מאראקא האט עס גארנישט אדרבה מאראקא האט אייביג געהאט גדולים בתורה וירא"ש אהן געהויבען פון דער רי"ף ותלמידיו, דער ריב"ש תשב"ץ ורשב"ץ, ביז דער אוהחה"ק וחבריו, דער חיד"א ומשפחתו ועד ימינו אלה משפחת אבוחצירא, מאזוז, עמאר, ועוד, נישט אז עס איז נישט געוועהן עליות וירודת ביי זיי אבער דאס איז געוועהן ביי אונז אויך (איבער דער תימנע מסורה יש דורשין ויש דורשין)
דער מעלה וואס דער מאראקאנע און תימנע אתרוגים האבן איבער אונזערע איז אז ווי עס הייסט איז נישט געוועהן א ערנסטע לעז מורכב אויף זיי משא"כ דער יאנעווע און דער ארץ ישראל'דיגע (אפי המכונים המקוריים), אבער בענין זה איז דער מארקאנע אויך בעסער ווי דער תימנע [עס איז דא א לעז אויף תימן אויך וצריך בירור], דער איינציגסטע מעלה וואס דער תימנע האט איז דער פראפאגאנדע פון זיי אז אלע אונזערע אתרוגים זענען פסול וויל עס האט מיץ וכדומה, פאר איינער פון אונז דאס איבער צו זאגען אז אלע אתרוגים פון דער בעלי תוס' און ווייטער זענען פסול ורק אצל בני תימן טרעפט מען כשר'ע דארף מען זיין א גרויסע מחוצף און נישט א קליינע שוטה