פון דא: מנהג ההמון הוא, שבכל עת שנשבר כלי בתוך הבית, אף ללא סיבת נישואין וכדו' מכריזין בקול "מזל טוב". וראה מה שכתב הגאון רבי ישכר דוב באבד אב"ד בוסקא בספרו אוצר יד החיים (אות צ"ב) שאין זה דבר בטל, והוא באמת סימן טוב. ומצא לזה מקור נאמן בשיטה מקובצת (מעילה י"ז ב', ונדפס על הדף ש"ס וילנא) במעשה המבואר שם שהשד בן תמליון נתדבק בבת הקיסר, ואמר לר' שמעון בן יוחאי שבעת שיצא ממנה ישברו כל כלי זכוכית שבבית, עיין שם.
"אייער צופרידנהייט, מיין הנאה." -מיך אליינס...
נישט אייביג קום איך אן צו אלעס, אויב איינער האלט איך קען בייהילפיג זיין פאר עפעס דא קען מען מיר צושיקן א לינק דערצו אין אימעיל [email protected]
פון דא: מנהג ההמון הוא, שבכל עת שנשבר כלי בתוך הבית, אף ללא סיבת נישואין וכדו' מכריזין בקול "מזל טוב". וראה מה שכתב הגאון רבי ישכר דוב באבד אב"ד בוסקא בספרו אוצר יד החיים (אות צ"ב) שאין זה דבר בטל, והוא באמת סימן טוב. ומצא לזה מקור נאמן בשיטה מקובצת (מעילה י"ז ב', ונדפס על הדף ש"ס וילנא) במעשה המבואר שם שהשד בן תמליון נתדבק בבת הקיסר, ואמר לר' שמעון בן יוחאי שבעת שיצא ממנה ישברו כל כלי זכוכית שבבית, עיין שם.
ישר כח גדול! אז מען רעדט שוין פון דעם ענין, דא וואס זאגן אז ווען א פייגל שטעלט זיך נעבן די הויז איז אויך א סימן ברכה, האט דאס אויך א מקור?
אינטרעסאנט איך האב געזוכט אין אוצר החכמה נאר מש אחרונים פון די לעצטע הונדערט צווי הונדערט יאר האבן די מליצה ווי ס'זעט אויס, אבער ביי זיי איז עס דא אסאך פון תקופת תלמידי החת"ס און ווייטער עד לזמנינו אנו וואס איז זייער נפוץ
איך האב לעצטענס געזען אז דאס אז אלע חיובים זאגן צוזאמען קדיש יתום איז געווען בלויז א מנהג פון בני ספרד. ביי בני אשכנז האט עס איינגעפירט איינער פון די משכילים בשנת תקע"ה בערך. איז דאס ריכטיג? האט דאס טאקע נישט א געהעריגע מקור?
ריכטיג. קענסט זען אין מורא מקדש פון 'רב ייבי' אז ס'נאכנישט געווען ביי אונז אזא מנהג. ביי די בני אשכנז איז עס איינגעפירט געווארן דורך ר' מענדל שטיינהארט. בערך אין די תק"ע יארן.
חוח בין השושנים האט געשריבן:ריכטיג. קענסט זען אין מורא מקדש פון 'רב ייבי' אז ס'נאכנישט געווען ביי אונז אזא מנהג. ביי די בני אשכנז איז עס איינגעפירט געווארן דורך ר' מענדל שטיינהארט. בערך אין די תק"ע יארן.
שטיינהארט האט דאס מחדש געווען אין זיין ביכל "דברי אגרת" [געדרוקט אין תקע"ב] אלס איינע פון די "תיקונים" וואס אידן דארפן טון צו ווערן "נארמאלע מענטשן" [משכילים בלע"ז]... עס איז פשוט א חידוש וויאזוי אזא זאך האט זיך אזוי אריינגעכאפט ביים ציבור. מסתמא האט דער פתחי תשובה נישט געוואוסט ווער דער בחור איז, און עס פשוט נאכגעברענגט בשם "דברי אגרת", און איין מלקט שרייבט נאך א צווייטן, און מען קוקט נישט נאך מקור הדברים.
אין ספר דרכי חיים חלק ההנהגות (אות ל"א) פון די צאנזער רב זצ"ל שטייט בזה"ל: רביה"ק זצ"ל היה מקפיד מאוד שלא יאמרו שני אנשים ביחד קדיש, ואפילו היה עשרה חיובים בביהמ"ד לא היה אומר קדיש רק אחד, שהי' מטיל גורל ביניהם ומי שזכה זכה, ופ"א צעק רבנו למה הוצרכו לכתוב בשו"ע דין קדימה בחיובים לקדיש אם כל החיובים הי' מותרים לומר ביחד, עכ"ל .
דייקן האט געשריבן:אין ספר דרכי חיים חלק ההנהגות (אות ל"א) פון די צאנזער רב זצ"ל שטייט בזה"ל: רביה"ק זצ"ל היה מקפיד מאוד שלא יאמרו שני אנשים ביחד קדיש, ואפילו היה עשרה חיובים בביהמ"ד לא היה אומר קדיש רק אחד, שהי' מטיל גורל ביניהם ומי שזכה זכה, ופ"א צעק רבנו למה הוצרכו לכתוב בשו"ע דין קדימה בחיובים לקדיש אם כל החיובים הי' מותרים לומר ביחד, עכ"ל .
הרה"ק מהר"א מבעלזא זי"ע ווען ער האט געזאגט קדיש האט ער מקפיד געווען אז קיין איינער זאל נישט מיטזאגן, וכן נוהג אחריו לבחל"ח כ"ק אדמו"ר מבעלזא שליט"א. ווען דער רב איז געווען אין יאר נאך זיין מאמע ע"ה, איז ביי אלע קדישים האט קודם דער רב זז"ג געזאגט קדיש, און דערנאך אלע חיובים, און אזוי איז עס געבליבן ביי די יארצייטן.
אויב מ'לערנט גמרא, און דארט געפונט א פסוק חומש פון דו וואכענדיגע סדרה, זאגט מען נאך אז ס'איז א סימן אז מ'לערנט תורה לשמה. איך זוך שוין לאנג דער מקור צו דעים, ווייסט איינער?
ראש הקהל האט געשריבן:אויב מ'לערנט גמרא, און דארט געפונט א פסוק חומש פון דו וואכענדיגע סדרה, זאגט מען נאך אז ס'איז א סימן אז מ'לערנט תורה לשמה. איך זוך שוין לאנג דער מקור צו דעים, ווייסט איינער?
ראש הקהל האט געשריבן:אויב מ'לערנט גמרא, און דארט געפונט א פסוק חומש פון דו וואכענדיגע סדרה, זאגט מען נאך אז ס'איז א סימן אז מ'לערנט תורה לשמה. איך זוך שוין לאנג דער מקור צו דעים, ווייסט איינער?
ראש הקהל האט געשריבן:אויב מ'לערנט גמרא, און דארט געפונט א פסוק חומש פון דו וואכענדיגע סדרה, זאגט מען נאך אז ס'איז א סימן אז מ'לערנט תורה לשמה. איך זוך שוין לאנג דער מקור צו דעים, ווייסט איינער?
ראש הקהל האט געשריבן:אויב מ'לערנט גמרא, און דארט געפונט א פסוק חומש פון דו וואכענדיגע סדרה, זאגט מען נאך אז ס'איז א סימן אז מ'לערנט תורה לשמה. איך זוך שוין לאנג דער מקור צו דעים, ווייסט איינער?
