סטיטשינער האט געשריבן:getimg.png
אפאר הערות מלמטה למעלה,
א. איז נישט מאדנע אז א מנהג וואס איז זייער נפוץ בכל עדות ישראל איז ערשט געדרוקט געווארן תשנ"ב. איינער דא גידענקט וויאזוי מ'האט זיך געפירט פאר תשנ"ב?
ב. דער מגיה איז מציין צו ברכות ו: ס'איז נישט דארט נאר אין דף י:.
ג. על עצם דברי הספר, די גמרא דארט רעדט פון 'המתפלל' וואס מיינט בדרך כלל שמונה עשרה. דער תרומת הדשן איז מוסיף ביי קדושה ווייל מ'זאגט 'כשם שמקדישים אותך בשמי מרום'. אבער פארוואס ביי קדיש?
ס'איז פאראן כמה הסברים צו מסביר זיין 'להדמות למלאכים' [ראה טור וב"י או"ח סימן צה], רוב פון זיי איז וועגן גרויס כוונה אדער יראה. די שאלה בלייבט פארוואס פאדערט קדיש מער כוונה ווי שאר חלקי התפילה צב"ש ברכות קריאת שמע.
אפילו לויט די פשט פון מהרי"א וואס די בית יוסף ברענגט:
רמז שנסתלק ממנו התנועה לברוח ולא להשיג שום חפץ מבלעדי ה'. [ענליך ברענגט דער 'אליה רבה' פון 'רבינו בחיי' פרשת קרח, ווי אויך רשב"א אין חידושי אגדות].
איז אויף משמע אז ס'גוט אויף תפילה לצרכי עצמו מ'פארלאזט זיך נאר אויף הקב"ה, אבער [חצי] קדיש איז דאך לויטער צורך גבוה.