פארפלאמטער האט געשריבן:אלץ איינער וואס פלעגט אסאך זיך דרייען אינעם גור'ער שטיבל אין וומסב"ג, קען איך מעיד זיין אז רבי עקיבא ז"ל איז געווען א ש"ס איד במלוא מובן המילה, איך געדענק נאך וואו אונז בחור'לעך פלעגן צוגיין צו איהם פרעגן אין סיי וועלכן מסכתא מען האט געלערנט, און עפ"י רוב האט ער אויפן פלאץ געזאגט פשט.
ער פלעגט פארלערנען א שיעור אין דף היומי יעדע נאכט אינעם שטובל (געדענק איך אז יוכ"פ ביי פאזע האט ער אויך פארגעלערנט..) און ער פלעגט אפילו האבן משתתפים סאטמאר'ע יונגעלייט, וואס פלעגן קומען הערן א קלארן שיעור אין גמרא, מען האט געזאגט אז ער פלעגט לערנען איין בלאט אפגערוקט פונעם דף, אז די סאטמארער יונגעלייט זאלן זיך קענען משתתף זיין, כ'האב עס אבער קיינמאל נישט בודק געווען צו עס איז אמת.
געדענק מיר נאך ווי ער פלעגט אליין פאקן די ספרים אין ביהמ"ד, אליינס אויפקערן דאס ביהמ"ד מיט א וועקיום קלינער (עס איז געווען קארפעט אויפן פלאר), אליינס אנגרייטן די בילקעלעך אין דעם אייוועלע אויפן רעכטן זייט פונעם ביהמ"ד ווען עס איז געווען א סיום וכו'.
יהא זכרו ברוך
בד"ה, א גרויסע פארלוסט פאר כלל ישראל, כ'האב זוכה געווען צו קענען דעם איד וואס איז געווען א צדיק קדוש וטהור, ער איז ממש געווען פון די סאמע לעצטע פון די סארט דמות עובדי ה' שלא טעמו טעם חטא וואס האט נישט געוואוסט אז ער איז עפעס.
ער איז געווען בעל מוסף און בעל נעילה (בעל שחרית איז געווען רבי שלמה אלי' ליכטער זצ"ל), ווען ער האט געזאגט די ווערטער שתשים דמעותינו בנאדך להיות, האט גערינען שנירן פון טרערן פון זיינע אויגן. עשרה הרוגי מלכות איז געווען מיט בכיות נוראות, און אוודאי ביי נעילה איז געווען כבן המתחטא לפני אביו מיט בכיות נוראות.
ער האט טאקע געהאלטן ביים דף היומי א דף פאראויס ווייל אז מ'האט געהאט צייט האט מען געלערנט ווייטער און נישט געבליבן דארט שטיין, און ענדערש זאל מען האלטן א דף פאראויס ווי א דף אונטערשטעליג (אז א איד מיינט לשם שמים שטימט ער מיט יעדן).
חבל על דאבדין ולא משתכחין.