פאר'מוח'ט האט געשריבן:איטשע האט געשריבן:פאר'מוח'ט האט געשריבן:די ארטיגע רבנים האבן דעמאלטס באפוילן מען זאל שטעלן ביי די טויערן פון שפאניע, מענטשן וואס זאלן שפילן מיט מוזיקאלישע אינסטרומענטן פארענט פון יעדע גרופע וואס פארלאזט דאס לאנד, טראץ וואס דאן איז געווען 'תשעה באב' און די ימי בין המצרים וואס לויט הלכה איז דאס געווען פארבאטן, איז דאס געווען א ספיציעלע 'הוראת שעה', כדי דאס זאל אויפהייבן און שטאַרקן די צובראכענע געמוטער פון די אידן וועלכע וואנדערן ארויס פון לאנד. אויך האבן זיי דאס געשטעלט כדי צו לויבן און דאנקען דעם אויבערשטן וואס האט זיי געגעבן כח זיך צו שטארקן איבער די אלע נסיונות און בלייבן פעלזן פעסט מיט די ריכטיגע אמונה.
וואס די מקור פון דעם אוסצוג?
כ'האב דאס געשריבן עטליכע יאר צוריק, לויט ווי ס'ליגט מיר אין זכרון שטייט דאס אין ספר 'עמק הבכה' פון רבי יוסף כהן, אויב ס'איז דיר וויכטיג קען איך דאס פון פריש אויפזיכן.
אויב ס׳איז דארטן קען איך אליינס, א דאנק.